Saturday 1 March 2008

Chapters 031 to 038

31.  නො කිපීම

301.     හැකි තැනදී කෝපය                 -           වළක් වන්නා උතූමෙකි
            නො හැකි තන්හිදි එය               -           නො වැළකූව ඇතිවේවි පාඩුව.

302.     පහරදෙනු හැකි තැන                 -           කොහොමත් කිපුම නරකයි
            නොහැකි තැනකදි වුව              -           එයට වැඩි නපුරු අනිකක් නැත.

303.     සව්සතූන් කෙරෙහිම                 -           අමතක කරන් කෝපය
            නැතහොත් ඉන් ගෙනෙන         -           විපාකය හොඳ නොවේ කිසිවිට.

304.     සතූටත් සිනාවත්                       -           මුළුමනින් සිඳ බිඳ ලන
            කෝපයට සම වන                    -           සතූරු කමෙකූත් ඇද්ද ? සැඟවී.

305.     තමා රැකගනු වස්                      -           කෝපය වැළැක්විය යුතූ
            නොවැළකූවොත් තමන්            -           මරයි කෝපය සැඟවෙමින් සිට.

306.     කෝපය නමැති ගිනි                  -           නෑ දෑ නමැති ඔරුවත්
            දවමින් උදව්වක්                        -           ගන්ට ඉඩ නොතබා වනසවයි.

307.     මහ පොළොවට පහර               -           දිමෙන් අත පෙළෙනු වැනි
            කෝපය දනය කොට                -           ගත්තවුන් වෙතට එන වැනසුම.

308.     දවන ගිනි සිළු මෙන්                 -           ලදුවත් නපුරුකම් සත
            හැකි නොහැකි තන්හිදි              -           නොගන් කෝපය එයයි උත්තම.

309.     සිතූ හැම දෙයමත්                     -           සිතූලෙද ලැබෙයි එවිටම
            සිත තූළෙහි කෝපය                 -           තබාගෙන සිතන බව නැත්නම්.

310.     මළවුනට සම වෙති                   -           තද ලෙස කෝපවූවෝ
            කෝ ගිනි නිවුවෝ                    -           විතරාගීනටම සම වෙත්.

32.  අවිහිංසාව

311.     යස - ඉසුරු ලදුවත්                   -           අනුනට ගැහැට හිංසා
            නො කිරිමේ ගූණය                   -           නිදොස් අයගේ උතූම් ගතිය යි.

312.     හිංසා කළවුනට                        -           පවා එකටෙක හිංසා
            නොකරන සුගූණ ගති               -           සදාකල් නිදොසුන්ගෙ ගතිවෙ යි.

313.     කිසි කරුණක් නැතිව                -           හිංසා කරනවුන්හට
            නො ගැලවිය හැකි දුක්              -           ලැබෙයි හිංසා කිරිමෙන්.

314.     හිංසා කළවුනට                         -           දියයුතූ හොඳම දඩුවම
            ලජ්ජා වන ලෙසට                     -           වඩ වඩා හොඳ දෙය කිරිමයි.

315.     අනුන් දුක තම දුක                     -           ලෙස නො සලකන කල්හි
            ලබන ලද දැනුමෙන්                  -           කූමන පලයක් ලොවට වේවි ?

316.     හිංසාවැ යි කියා                         -           තමා දත් දේ හැමවිට
            අන්කෙනෙකූට ලොවේ             -           නො කළ යුතූමය තමා දැන දැන.

317.     ෆකිසිලෙසක කිසිවිට                -           කිසිවකූට වුව හිංසා
            සිතින්වත් නො සිතූම                -           ඉතා උත්තම දහම වේ මැ යි.

318.     හිංසාවෙන් ලැබෙන                  -           දුක සහ වේදනාවන්
            හඳුනන තැනැත්තේ                   -           ඇයි ? සව්ලෙව් සතට හිංසා.

319.     පෙරවරුයෙහි තමා                   -           අනුනට කළොත් හිංසා
            තෙමේ ලුහු බැඳගෙන               -           ඒවි පස්වරුවෙහි තමන් වෙත.

320.     දෙවුන වද හිංසා                        -           පෙරළා ගෙනෙත් බිය දුක්
            නො කැමති දුක් විඳුම්                -           සුදන හිංසා සිතින් දුරලති.

33.  නො මැරිම

321.     යම්කිසි විදියකින්                      -           යම් කිසි පණක් නො නැසුම
            දහම වෙයි නිතරම                    -           නැසිමෙන් වෙයි බොහෝ අදහම්.

322.     පඩුවන් ලිපි කැරුණ                  -           දහමට වැඩි උතූම් වේ
            පණ රැකූම සඳහා                      -           ඇමට සඟරා කිරිමත් නිති.

323.     දහමෙහි පළමු තැන                  -           ලියැවුන ඉතාමත් හොඳ
            දහම නො මැරිමයි                    -           දෙ වැනි තැන සබවසට හිමි වෙයි.

324.     සඟ මොක් යන දෙකට              -           හොඳ මල කිමැ යි කියතොත්
            සව්සතූන් නො නසනු                -           පිණිස තම සිත තනන මඟ වෙයි.

325.     බියෙනැ.ලැලි ගිහිගෙට              -           පැවිදිව වෙසෙන වුන්ගෙන්
            පණ නැසුමට බියෙන්                -           නොනැසීම සිතනහු උතූම් වෙති.

326.     පරපණ නො නසමැයි               -           නො නැසුන රැකූම් ඇත් නම්
            හෙතෙම සතූ ජිවය                    -           වෙතට යමයා පවා නොමයෙයි.

327.     තම පණ නැසෙන තූරු              -           වද වේදනා පත් මුත්
            පරපණක් වනසන                     -           කිරියයන් නො කිරිම යුතූ වේ.

328.     පර පණ නසාලන                      -           කිරියෙන් ලබන සම්පත
            ගූණ දහමින් පිරුණු                   -           සාදුනට හිත පිණිස නො යෙදේ.

329.     පහත් බව විමසන                     -           විද්වත් උගත් උතූමෝ
            පර පණ නසන්නන්                   -           වසලයන්යැ.යි සිතත්, අමතත්.

330.     සිරුරින් විරුපව                         -           දුක් බර දිවි ගෙවන්නෝ
            පෙර පර පණ නැසූ                   -           අයම වන බවට සැකයෙක් නැත.          

34.  අනිත්යය

331.     නො තිර දැය තිර දැය               -           ලෙසින් අදහන නො දැනුම
            හැම නොදැනුම් අතර                -           මහා නො දැනුම්කමැයි සැලකේ.

332.     රැස් වන රඟ හලට                     -           ජනයා විසිර යන මෙන්
            එක් වන යස ඉසුරු                    -           නැවත විසිරෙන් තිබුණ පරිදි.

333.     අනිස වන වස්තූව                     -           ලදුවත් ලදුව කෙනෙහී
            ඉස්තිර සාර වූ                           -           මහඟූ දහමින් තිරව ගත යුතූ.

334.     සැනසුම දෙන එකක්                 -           සේ පෙන්වමින් ආයුව
            පණ ඉරන කියතැ.යි                  -           සිතති උතූමෝ නො තිර බව දත්.

335.     දිව අති දුබල වි                          -           එන්නට පළමු ඉක්කා
            දෙලෝ වැඩ සඳහා                    -           කරන් යුතූකම් පමා නැතිවම.

336.     ඊයේ සිටි කෙනෙක්                   -           අද ජිවතූන.තර නැහැ
            නොතිරබවයැයි යන                 -           දහම මේ ලොව සදා පවතී.


337.     මොහොතක් වත් මෙපණ           -           රැකෙන බව වත් නොදනිති
            නමුත් සිතිවිලි රැස                      -           කෝටි ගණනයටත් වැඩියෙනි

338.     හැරදමා  බිජුවට                         -           කූරුල්ලකූ පියඹන මෙන්
සිරුරෙ පණ රැඳුනත්                   -           නැවත සිරුරෙන් පණ ඉවත් වේ

339.     නිදීමට සම වේ                         -           මරණය පැමිණිම නම්
            එයට පසු ඉපදුම                       -           පිබිදිම මෙනි නින්ද අවසන.

340.     කයින් කය තූළ වැද                  -           ලැගූම් ගනිමින් සිටිනේ
            පණෟ ඔබට සැමදා                    -           ලැගූම් ගැනුමට තැනක් නැද්දෝ.

35.  ගිහිගෙය හැරයාම

341.     යම් යම් දේ කෙරෙහි                -           නො ඇලී හළ තැනැත්තා
            දේවලින්                           -           ලබන දුකිනුත් මිදෙයි සැමදා.

342.     තවුස්දම් රිසි නම්                       -           හළ මැන සිතැඟි රුතිකම්
            දුරු කිරීමෙන් පසු                      -           මෙහිදී ලබතැ.කි සැප බොහෝ වෙයි.

343.     මොක් සැප කැමැත්තෝ            -           හළ යුතූය පස්කම් සැප
            අන් සියලු සම්පත්                     -           හැරිය යුතූවෙයි සිතින් එවිටම.

344.     ඇති ඉසුරුමත්කම                     -           ගෙන දෙන හෙයින් බාදා
            එයින් වෙන්වීම                      -           තවුස් බවටද සිරිය වුයේ.

345.     සිරුරත් වැඩිවි නම්                    -           ඉපදුම සිඳින වුන්හට
            එබඳු පුඟූලන් හට                      -           කූමක් පිණිසද ? වෙනත් බැඳුමක්.

346.     මම මාගේ යන                      -           හැඟූම් සහමුලි.නුදුරා
            සිඳින ලද තවුසෝ                     -           ලබත් දෙවියන් නො ලද සම්පත්.

347.     කෙනකූ සිත අනිකක                -           ඇලී ඇත්නම් තද ලෙස
            දුක අල්ලා ගනියි                       -           ඔහුව නොසැලෙන පරිදි තරයේ.

348.     කෙලෙසුන් මුළුමනින්               -           සිඳලූවෝ ලබති මොක්
            නො එසේ වූ දනෝ                   -           මෝ මුලාවෙන් පැටලුනෝ වෙති.

349.     රුතිය සිත බිඳලුව                     -           නැවතත් නූපදී වී
            උපදින බව පෙනේ                   -           හනික අනිකක ඇලුන ඇත්තේ.

350.     ආසා මුළුමනින්                         -           සිඳු ලූ උතූමන්ගෙ මඟ
            ආසාවෙන් යන්න                      -           එවිට දුරුකළ හැකිය ආසා.

36.  නිවැරදි දැකීම

351.     අනියත දෑ නියත                       -           සේ දකිනා මෝහයෙන්
            මූලා වූ හැමදෙන                       -           නැවත උපදිත් පහන් පරිදි.

352.     මෝහෙන් නුමුලාව                   -           නිවැරදි දැකූම් ලත් අය
            අවිදුවෙන් වෙන් වී                    -           සදාකාලික සැප ලබත් මැයි.

353.     සැක දුරුකර නියම                   -           අවබෝදය ලදුන්හට
            මහපොළොවට වඩා                 -           ලඟින් දිස්වෙයි සදා මොක්පුර.

354.     නියත අනියත දෙක                   -           ඇති ලෙස නො දැන ඉඳුරන්
            දමනය කිරීමෙන්                      -           ලැබිය හැකි මඟ පල නොවෙත්මැයි.

355.     කවරෙක කොයි ලෙසින්           -           වුව දෙයෙහි නිවැරදි
            නියම අවබෝදය                      -           ගත්තූ නම් එය හරි දැනුම වේ.

356.     දැන උගෙන ලෝ තතූ               -           සුදනෝ සැබව දුටුවෙන්
            නැවතත් නො එන සේ             -           හිතන ලද මොක් මඟට පත්වෙත්.

357.     තම සිත පිරික්සා                       -           පැහැදිලි ලෙසින් පිරිසිඳ
            ඇති තතූ දනී නම්                      -           නැවත ඉපදුම පැතූම නොමවේ.

358.     හේතූ වූ අවිදුව                           -           ඉපදුම දමා යද්දී
            නුපදින සිතූවිලි                         -           හරි දැකූම් උඩ පහළ වේවි.

359.     සැබව මේය.යි දැන                   -           ආසා දුරු කෙරේ නම්
            ඇති දුක් වැනැසී                     -           මතූද එන දුක් ලං නොවේ වී.

360.     මෝහය, රතිය, කොව               -           නම් මතින් වද නැත්නම්
            එයින් එන සැම දුක්                   -           නැතිවිම ගැන කූමට කියනු ?

37.  තණ්හාව දුරු කිරීම

361.     සියලුම සතූන්ටත්                      -           සැම කල්හිම නො කඩව
            ඉපදුමට බීජය                           -           ආසාවයැයි කියති උතූමෝ.

362.     ආසා ඇවැසි නම්                       -           නො ඉපදීමට විය යුතූ
            ආසා නැති බවට                        -           කැමති වීමෙන් එය ලබත හැක.

363.     ආසා නැති බවට                       -           සම වන උතූම් දනයක්
            මෙහි නැතූවාසේ                    -           එහිත් අනිකක් නැත එයට සම.

364.     සුපිරිසිදුතාවය                           -           ආසා නැති බවට වෙයි
            සබවස පිහිටියොත්                   -           තමන් වෙත එයි එයද නිතැතින්.

365.     ආසාව නැත්තෝ                       -           බව දුක් නිවාලුවෝ
            සෙස්සෝ එසේ නොව              -           සසර උපදිත් නිරායාසෙන්.       

366.     ආසාවීම                             -           කෙනකූ රවටා ගන්නේ
            එහෙයින් බිය වීම                     -           ඉතා යහපති එබඳු ගූණයට.

367.     සිඳුලුව මුළුමනින්                      -           පිළිසිඳ ගැණුනු ආසා
            සිතන ලද පරිදි                          -           තවුස් බව එයි තමන් පස්සේ.

368.     හළවුනට ආසා                          -           දුකක් නොම වේ කිසිවිට
            නො නැසී වැඩෙත්මැ.යි            -           රුතිය නොහළොත් සිත්හි සැම දුක්.

369.     පමණ නොකළැකි සැප             -           නො කඩව ලැබෙයි මෙලොවදී
            ආසාවැ.යි කියන                       -           දුකෙහි මුල මුළුමනින් සින්දොත්.

370.     සැනසිය නොහැකි වන            -           දැඩි ආසාව සින්දොත්
            මාහැඟි එම ගූණය                    -           සදා නො නැසෙන සුවය ගෙන දෙයි.

කර්මය
38.  කර්මය

371.     දනය ලැබුමට එන                    -           කර්මය අනුව වේ නො පමා
            දන වනස සඳහා                       -           කම් යෙදුනුවිට එයි පමා දොස්.

372.     කූසල්කම් අනුසස්                    -           දියුණුව නුවණ ගෙන දේ
            අකූසල්කම් විපා                       -           මෝහයම තව දියුණු කරලයි.

373.     නොයෙකූත් සිත් සතර              -           උගෙන ලද දැනුමැති මුත්
            කම් පල අනුව ලත්                    -           දැනුම එය අබිබවා පවතී.

374.     දැනුම දෙන නුවණත්                 -           ඉසුරත් දෙකම බලවත්
            කම් අනුව                          -           ගෙනෙත් දියදම් මවගෙ මහිමෙන්.

375.     කරන හොඳ විටකදි                  -           නපුරට හිටී ඉසුරට
            නරක වුව ගූණ දෙයි                  -           ඉසුරු තැන්පත් වන වෙලාවට.

376.     හිමි නැති යස ඉසුරු                  -           රැක්කත් නො රැකූණා සේ
            උරුමෙන් ලද ඉසුරු                  -           නොරැක රැකූණා නිරායාසෙන්.

377.     කිව නොහැකි අපමන               -           ඉපයුව නමුදු යසිසුරු
            කළ කම් පල අනුව                    -           විනා ඉන් පල ගැනුම උගහට.

378.     කළ කම් අනුව එන                   -           දුක් එළවන්ට හැකි නම්
            දිළින්දෝ සාගිනි                       -           නිවා ගනු වස් පැවිදි වේ වි.

379.     හොද නරක මේවා                    -           කම් පල අනුව එනවා
            පැමිණෙන හොඳ වගේ             -           දුකට දුක් වී කූමට තැවෙනුද ?

380.     කම් පල දෙක පමණ                 -           අනිකක් නොමැත බලවත්
            කෙලෙස විමසූ මුත්                   -           අවසන එයම පෙරමුණට වේ.

No comments:

Post a Comment