Chapters 001 to 010

1 නම්කර 1.         ෆසැම අකූරටම මුල                  -           ,අ, කාරය වන සේ මැ යි             නැණවතූන් තර ලොව               -           අති උසස් වේ ආදි භගවත්. 2.         උගත්කම් ඇති මුත්                    -           ඇති පල කිම ද ? දැනුමෙන්             දිය නා පා පියුම්                        -           බැතින් නො වඳින් නම් කෙනෙක් යම්. 3.         පියුම් පෙති මත්තෙහි                 -           සැරි සැරු උතූමන් ගේ             පා සෙවන ලද්දහු                      -           ලෙව්හි දිගූකල් යෙහෙන් වැජඹෙන්. 4.         රා වරා නැත්තහු                        -           සිරිපා සරණ සෙව්වෝ             කිසිවිටෙක කවදා                      -           කෙබඳු දුකකට පත් නො වෙත් මැයි. 5.         මුනිඳු මුනි ගූණ දම්                    -           දැන උසස් වූවන් වෙත             මෝහය සහ බැඳුන                   -           කූසල අකූසල දෙකම නොම වේ. 6.         පසිඳුරන් දමනය                       -           කළ උතූමන්ගෙ නිබොරු             දහමෙහි පිහිටියෝ                    -           ලොවේ දිගූකල් දිනෙන් යහතින්. 7.         අනුපමානහගේ                         -           සිරි පා පත්වුනට මිස             අන් අයට සිත දුක                     -           නැසුම අපහසු වේය සැමදා. 8.         දම් සයුරු මුනිඳුන්                     -           පා පත්නටම පහසු ය             බව සයුරු පිහිනුම                     -           සෙස්සනට අපහසු ය සැමදා. 9.         නො වැඳි හිස සිරි පා                 -           අට ගූණැති මුණිසඳුගේ             පල නැත හැඟූම් නැති                -           පසිඳුරන් සේ සිරුරෙ තිබෙනා. 10.       මුනි පා මුලට වන්                     -           දන බව සයුරු පීනා             එතර වනු නිසැකයි                    -           එහෙත් සෙස්සනට නොම හැකි වේ.

2. වැසි මහිම 11.       නො සිඳවෙන වැස්සෙන්           -           ලොව පවතින නිසාවෙන්             අමාවක් පරිදී                            -           ගැනේ වැසි පල ලොවට සෙත දෙන. 12.       වැළඳිමට හිතැති                        -           අහරත් වවා සුලබව             තෙමේමත් අහරක්                    -           වුනා වතූරට හැරී වරුසා. 13.       අහස වැසි නොමදෙන               -           මහ දිවයිනෙහි වැස්සන්             සාගිනි නමැති රජ                     -           තෙමේ නතරව කරයි පීඩා. 14.       ගොවිතැන් බත් කරන               -           ගොවියෝ සදා වෙහෙසෙන             වැසි පල නොවී නම්                  -           නිරත සී සෑම වුව නොකරත්.  15.      බව බෝව නැසුමත්                   -           නසමින් නැවත වැයුමන්             සරු කර වැවීමත්                       -           මේ තූන් කරුණම මෙයින් ඇතිවේ. 16.       වැසි වැටුන පෙදෙස්                  -           තණ නිල පවා ඇති වේ             එ නමුත් වැසි නො වැසි             -           පෙදෙස් ගැන පැවසී ම කූමට ද ?. 17.       වැසි නමින් ජල කඳ                  -           සයුරට නො ලද කල්හී             ඒ මහා සයුරෙහි                        -           පවා සුන්දර සිරිය අඩු වේ. 18.       අහස වියලීමෙන්                       -           වැසි පල නො ලද තන්හී             ඒ මහා මයුරෙහි                        -           පවා සුන්දර සිරිය අඩු වේ. 19.       වැසි පල නොදේ නම්                -           මේ මහ පොළෝ තලයට             නො නැවත පලා යෙයි              -           දානයත් සීලයත් මේ දෙක. 20.       නො පවතී ලෝකය                   -           ජලයෙන් හීන වූ කල             සුසිරිත මේ සියල්                      -           වැස්ස නැති ලෝ කූසින් පිරිහේ.

3.  චීතරාගීන්ගේ අගය 21.       තපස සඳහා නම්                       -           රාගික හැඟූම් වැනසුම             උතූමැසි මහත්මෝ                    -           දහම් සතරෙහි කළහ නිගමන. 22.       රහතූන්ගේ අගය                       -           කියතොත් පමණ මෙතෙකැ යි             දියත තූළ මළවන්                      -           ගණන් ගැනුමට දෙවැනි නොම වේ. 23.       සසර සහ මොක් පුර                 -           අඳුනන දන්න මෙහි දී             දහම් දැරුවනගේ                       -           අගය ලොව අති උතූම් වේමැයි. 24.       පසිඳුරන් දමනය                       -           නුවණින්ම කළ උතූමෝ             මාහැඟි අනගි තම                     -           දෙව් බවට බිජුවටෙක් වෙත්මැයි. 25.       පසිඳුරන් දමනය                       -           කළ උමන්ගෙ ගූණ බල             නිදසුන් පිණිස වේ                     -           දෙව් රදුන් වූ ඉන්දිරන් තෙම. 26.       කිරීමට අපහසු                          -           කිරියෙහි යෙදුනු උතූමෝ             උසස් වන අතරම                      -           සෙසුහු නිතරම පහන් පැවිදියි. 27.       රස රු පහස සද                        -           ගඳ දෑ පහේ වගතූග             සොබා දත් ඇත්තා                    -           නැණින් මුළු ලෝකයම අඳුනයි. 28.       සපිරි ගූණ වදනැති                    -           පැහැදිලි දැනුම ඇති වූ             උතූමන්ගේ අගය                      -           සාදු වදනින් ලොවට දිස් වේ. 29.       ෆගූණ නැමති මෙර ගිර             -           මුදුනට පත් තැනැත්තෝ             ඒ ගූණය ඔස්සේ                       -           මොහොතකූදු කෝප නොගතින් මැයි. 30.       සව් සත වෙත පතළ                   -           මෙත් බර හදැති උතූමෝ             පැවිදිවි නො සිටියද                   -           සාදු ගූණයෙන් මුනිවරුම වෙන්.

4.  දහම්හි බලය 31.       යස ඉසුරු සම්පත්                     -           කෙළවර අමා සුව දෙන             දහමට සදිසි වන                       -           වෙනත් කිසිවක් ඇද්ද ? ලෙව්හී. 32.       ලාබයක් වෙන නැත                  -           දහමෙහි යෙදීමට සම             දහමෙහි පමාදය                        -           පමණ අනිකූදු පාඩුවෙක් නැත. 33.       හැකි සෑම තන්හි ම                   -           හැකි විදියකින් සැමවිට             නො කඩවම දහමෙහි               -           හැසිරිම වේ පරම උත්තම. 34.       සින කිළිටි නැති බව                  -           පිරිසිදු බවම දහම ය             අනිකූත් හැම දැයක්                   -           යෙදුනි බාහිර ඔපය සඳහා. 35.       පරුෂ බව කෝපය                    -           ඉසිබව සහිත රාගය             මුළුමනින් මෙ සතර                  -           සිඳින සිතෙහිත් දහම් පවති. 36.       දහමෙහි නො පමාව                  -           යෙදුනි නම් කල් නොදමා             මරණ මොහොතෙහිදි               -           එය ම පිහිටයි අමරණීයව. 37.       දැහැමි නොදැහැමි පල              -           මේ යැයි දැන ගැනුම් වස්             දෝලාව උසුලනු                       -           වාඩි වි යනු දැක්ම සෑහෙයි. 38.       දහමෙහි පිහිටියෝ                    -           නම් යම් කෙනෙක් නිරතව             සසර මග වැසුමට                     -           එයත් මහ කලු ගලක් බඳු වේ. 39.       දහමින් සැපත හා                      -           යසසත් දේ යන නො මදා             අනික් හැම දුක් දේ                    -           නිගාවක් මිස නො වේ යසසක්. 40.       හළ යුත්තේ කෙනෙකූ               -           හැකි නොහැකි තැන අදහම             දිවි පවතින තූරා                         -           දහම නිතරම රැකිය යුතූමැ යි.

5.  ගිහි ජීවිතය 41.       යහ මඟ ගමන් ගත්                   -           තිදෙනාට නිරතූරුව ම             එම යහ මඟෙහි දි                     -           උදව් දෙන්නේ නියම ගිහියා. 42.       තවසුන් අ අසරණ                     -           අය සහ මැරුණ වුන් හට ගහ පතියා නිතර                       -           පිහිට වේ ගිහි දිවිය රක්නා 43.       පියසුන් ද දෙවියන්                    -           නෑයන් අමුත්තන් සහ තමා යන පස් දෙන                    -           රැකූම ගිහියගෙ අතූම් ගතිය යි.  44.       දැහැමි මඟ ගනිමින්                  -           සරිකර දනය හැමවිට             බෙදා දි කන්නහු                       -           රැකි පරපුරත් සේ යහනින්. 45.       ආදරය යහ ගූණ                       -           ඇතොත් යම් කෙනෙකූන් වෙත             ගිහි දිවියෙහි නියම                   -           ගූණය හා පලය එය වේ මැයි. 46.       දැහැමිව ගිහි දිවිය                     -           ගෙන යන්ට හැකි වේ නම්             එය උසස් ගතිය යි                     -           අන් මඟෙක යනු කූමක් පිණිස ද ? 47.       දැහැමි ව දිවි ගෙවන                 -           ගිහියා උසස් වනුයේ             තවුස් දම් රක්නට                      -           තැත් කරනවත් සැමට වැඩියෙනි. 48.       තම දැහැමිව සිට                       -           අනුන් දහමෙහි යොදවන             ගිහි දිවිය සැමවිට                      -           පැවිදි දිවියට වඩා බලවති. 49.       අනුන්ගෙන් නින්දා                    -           නිඟා නො ලබා සැමවිට             දැහැමිව ගත කරන                    -           ගිහි දිවිය වෙයි ඉතා උත්තම. 50.       දැහැමි ව දිවි ගෙවන                 -           ගිහියා මෙ ලොව සිටිය ද             දෙවියන්ගෙන් කෙනෙකූ           -           ලෙසට සැලකේ ලෙවන් විසිනුදු.

6.  සහකාරියගේ ගූණ 51.       ගිහිගෙට සුදුසු වන                    -           සපිරුණු ගූණින් දිවියෙදි             හිමි අයට සරිලන                      -           විලස සිටිනිය සහකාරියයි. 52.       අපමණ උසස් වුව                     -           බිරිඳකට සරිලන ගූණ             නැත්නම් කිසි ලෙසක               -           ජිවිතය පල නොමැති වේවි. 53.       නැත්තේ කූමක් දෝ                  -           බිරිඳ ගූණවත් වූ නම්             ඇත්තේ කූමක්දෝ                    -           බිරිඳ තූළ හොඳ ගූණ හීන නම්. 54.       පතිවතෙහි තිරවම                     -           බලය ඇත්නම් කතකට             ඇයට වැඩි උත්තම                    -           දෙයක් ලොව තූළ ඇද්ද ? සැමවිට. 55.       දෙවියන් නොවැන්දත්               -           තම සැමි නැමද පුබුදින             බැතිමත් එබඳු කත                    -           වසින්නට යැදියොත් වසියි වැසි. 56.       තමා හා තම සැමි                      -           රකින අතරම පැසසුම්             ලැබෙන කටයුත්තෙහි               -           අලස නැත්තී බිරිඳ වේ මැයි. 57.       සිරකර තබා ගෙන                    -           රකිනු කූමට ද ? ඉතිරිය             පතිදම් රැකීම ම                         -           උතූම් කොට ගත යුතූය ඕ තොම. 58.       නායක ලෙසට ගෙන                 -           සෑම කල්හිම තම සැමි             ගරු කරන යුවතිය                     -           සදා සගසුව සැප ලබා වී. 59.       කිතූ කදඹ ඇති වූ                       -           බිරියන් නැත්තවුන් හට             සතූරන් ඉදිරියෙහි                     -           කෙසරගූණැතිව සරනුනො හැකිය. 60.       බිරිය සතූ හොඳ ගූණ                -           මඟූල් ලකූණුයි සැමවිට             එයට අබරණ වේ                      -           ලැබුම දරුවන් ගූණ නැණැති වූ.

7.  දරු සම්පත 61.       ලබන දැ අතූරින්                        -           යහපත් නැණැති දරුවන්             ලබනට වඩා අන්                       -           කවර සැපතක් ඇද්ද ? නො දනිමි. 62.       නිගාවන් නොමදෙන                 -           ගූණවත් සුතන් ලදහොත්             දුකෙක් නොම ළංවේ                 -           ජන්ම සතකදී පවා ඔවුනට. 63.       දෙ ගූරුනට දන නම්                  -           තම දරුවෝය සැම විට             දරුවනට දන වේ                       -           කිරියයෙන් එන සෑම දෙයමත්. 64.       තම දරුවන් අනා                       -           මිරිකූණු සිඟිති අත්ලෙන්             කෑම දෙගූරුන්හට                     -           අමාවට වැඩි මිහිර ගෙන දේ. 65.       දරුවන් කය පහස                     -           දෙගූරුන් කයට සැපයකි             බොළඳ බස් සවනට                  -           ඉතා මිහිරිය බණන කල්හි. 66.       නලා වීණා හඩ                          -           ඉතා මිහිරි යි කියති             තම දරුවන් බොළඳ                  -           වදන් සවනට නො වැකි දෙගූරු. 67.       පිය තෙමේ පුතූනට                   -           නො අඩුව දෙන දනය නම්             වියතූන් සබා මැද                      -           අති උසස් තැන හිමි කිරීමයි. 68.       දැනුම තේරුම ඇති                   -           ගූණ නැණ සපිරි දරුවන්             දෙගූරුන්ටත් වඩා                     -           ලොවැසි සුදනන් සැමට සතූටකි. 69.       තම පුතූ උතූමෙකැ.යි                -           පළවන සමයෙ ලෙව්හි             බිහිවුන දිනට වැඩි                     -           සතූට සම්පත ලබයි දිනිතිය. 70.       මෙ පුතූගෙ පියතූමා                  -           කවර දහමෙකැ නියැලී             මොහු ලදුද ? කියැවුම               -           පුතා පිතූනට කරන සැලකූම.

8.  ආදරය 71.       ආදරය වසනට                          -           කිසිම යතූරක් ඇද්දෝ             පිරුණු කඳුලැලි බිඳු                   -           කියයි ආදරය ඇතිවුන්ගේ. 72.       ආදරය නැත්තෝ                       -           සැම දෙයම තම සතූ දේ             සිතන මුත් අදරැති                      -           දනන් ඇටකටු පවා අන් සතූ. 73.       සිරුර පණ නල දෙක                 -           ඈදී එකට ඇත්තේ             අතීතයෙ ආදර                           -           නමැති පුහුණුව ලද නිසාමය. 74.       ආදරය විනිවිදච                        -           ආසාව මතූ වේ වී             එයින් ඇති වනුයේ                    -           සෙනෙහෙ නම් වූ උසස් ගූණයයි. 75.       මෙලොවදී ලබනා                     -           උසස් සැපතට කාරණ             පෙර පුරුදු අදරින්                      -           ලබන ලද මාහැඟි විපාකය. 76.       දහමටම වහලෙක                     -           කියති නොදත්හු පේමය             අදහමින් මිදුමට                        -           පවා පිහිටන්නෙ එම ගූණයයි. 77.       ඇට නැතිවුන්ගෙ ගත                -           අව්වෙන් වියලෙනා සේ             ආදරය පණ නැති                      -           හනික වියලේ දහම් අව්වෙන්. 78.       වියලෙන වියළි බිම                   -           වියලුන ගසක දළු මල්             ලැමට දෙ වැනි නැත                 -           අදර නැතියකූගෙ දිවි පැවතූම්. 79.       බාහිර අංග සැම                        -           යස රඟට තිබුනත් කිම ?             ඇතූළත අංග වන                      -           ආදරය සිත නැතියවන්හට. 80.       ආදරය සිරුරට                          -           ජීවය ලෙසින් හෙබුනා             නොමැති ආදර සිත                   -           සිරුර ඇට ගොඩකි සම පෙරවූ.

9.  ආගන්තූක සත්කාරය 81.       දනය එක් රැස් කර                     -           ගිහියකූ නමින් පෙනුනේ             පැමිණෙන අමුතනන්                -           රැක්ම පිණිසයි මහොපකාරෙන්. 82.       නිවස පිට සිටියදී                       -           පැමිණෙන ලද අමුත්තා             අම දහරක් වුවත්                       -           කෑම නොයෙදේ තනිව රාසින්. 83.       දිනපතා පැමිණෙන                   -           අමුත්තන් රකින ඇත්තා             හමුවේ දිළිඳුකම                        -           බැහැරයෙයි ළං නො වී කිසිවිට. 84.       අමුත්තන් රක්නා                       -           දැක සොම්නසින් ඉපිළී             සිරිකත සතූටු වී                         -           වෙසෙයි එ නිවස රකියි හැමදා. 85.       අමුත්තන් පිළිගෙන                   -           ඉතිරි දැයකින් යැපුනේ             කූඹුරෙහි බීජයන්                      -           වපුර ලන්නට පවා ඇවැසිද ? 86.       යන අයට උවටැන්                    -           කර එය අය පතන්නා             අහස් වැසියනටත්                     -           අමුත්තෙක් වේ පියංකරවු. 87.       කිය නො හැකි අපමණ             -           සත්කාරයේ පිං පල             පැමිණෙන අමුත්තන්                 -           අනුව සිදුවනු නො අනුමාන යි. 88.       ආගන්තූකයනට                        -           සත්කාර නො කරන්නෝ             දිරියෙන් දනය රැක                   -           නැතිවුනා යයි සොවින් තැවෙති. 89.       ඉසුරෙහි දිළිඳුකම                     -           සත්කාර නො කිරිමයි             ඒ නුනුවණ ගූණය                     -           මෝඩයන් වෙත නිතර පවති. 90.       සිඹිනවිට මැලවෙන                  -           ,අනිච්චය, නම් මල් මෙන්             මැලවෙත් අමුත්තෝ                  -           කූරිරු රුදු රළු බැල්ම හමුවේ.

10.  ප්‍රියවචන 91.       පිය බස කිමැයි කිව                   -           සබවස රකිනවුන් ගේ             ඇද නැති කූළුණු බර                  -           වදන් සපිරුණ හොඳ කතාවයි. 92.       සොම්නස නො පෙන්වා            -           දෙන හැම දනට වැඩියෙන්             පිය තෙපලින් යුතූව                   -           සතූටු මුහුණින් දීම යහපති. 93.       හද පිරුණු කූළුණින්                  -           තූටු වි මුහුණ බලමින්             සිත සතූට ඇතිවන                    -           බිණුම පියබස දහම වේ මැ යි. 94.       සැමටම සැප පිණිස                  -           පියබස් කියන්නන් වෙත             දුක් දෙන දිළිඳුකම                     -           පවා කිසිවිටෙක නොම ළංවේ. 95.       සුවිනීත වීමත්                            -           පියබසින් ඇමතීමත්             මිසක් වෙන අනෙකූක්               -           කෙනෙකූහට නොමවේවි අබරණ. 96.       අදහම අඩු වෙමින්                    -           දහම වැඩි වන්නට නම්             හොඳ පල දෙන වදන්                -           විමසමින් පිය බසින් කිවයුතූ. 97.       හොඳ පල ගෙන දෙවන             -           පිය වදන් තෙපලා නම්             නීතියක් ඇති වේ                       -           එයම දහමත් දේ ය සැමවිට. 98.       කිසිලෙසක නොපෙළන            -           පිය වදනක මිහිරිකම             මෙලොවත් පරලොවත්             -           නිසැකවම සැපදේය කෙනෙකූට. 99.       අනුන් තෙපලන විට                  -           පිය බසෙක ඇති මිහිරිය             දන්නේ නම් තමා                      -           ඇයිද ? අමිහිරි බව දොඩන්නේ. 100.     ඉදුනු පල දැක දැක                    -           ලා පල නෙලන්නා සේ             මිහිරි බස තිබියදි                       -           කිමෙක අමිහිරි බස දොඩන්නේ.