अद्याय 109-120

Thirukkural in Konkani तिरुकुरल  -  कोंकणी भाषा

पुस्तक एक: स्‍नेहापासून

अद्याय १०९ तिजे सौन्दर्यान जल्लले संभ्रम
1081	देवी? दुर्लभ मयूर जाति? अथवा मनुष्य जाति । महामूल्य कर्णकुण्डल युक्त? असा मिजे मनान्तु संभ्रांति ॥
1082	मिजे अविवेक दृष्‍टिक दित्ता प्रति उत्तर दृष्‍टिपात तिजे, । एक सैन्य चलता मण्कि, नयन सहित तिजे ॥
1083	हांव जाणता ना जलो मरण पूर्वेक, जल्यारि हांव जाण अत; । ते येता एक युवतीले नयना थकून तीव्र उज्वल सहित ॥
1084	असा ती सौम्य, जल्यारि ते दोळे पित्ता प्राणु मिजे, । हडता असा लावण्य रूप अंतर भेदतिजे ॥
1085	ये मरणाचे अस्त्रवे, उज्ज्वल दोळे अथवा चित्तळाचे वीक्षण? । सर्वै ये दृष्‍टि पडता युवतीले ते वीक्षण ॥
1086	तरि तिजे दोळ्या बावना अनी मुखावरण ते शर, । तिजी दृष्‍टि विक्षेपण करना मिजे दडदडेचे ह्रदयाक प्रहार ॥
1087	वस्त्र ते तीजे पडल्या वक्षस स्थानाचेरि, । असा आभरणामण्कि उपरि मदोन्मत हस्थीचे दोळ्यावरि ॥
1088	मिजि शक्ति, त्याजे मुकारि भित्ताति अनेक शत्रुजन, । तिजे उज्वल भौरिचाचे मुकारि, ना प्रयोजन ॥
1089	एक  हरिण वत्साचे लज्जे वीक्षणा मण्कि असा ती नेसून मर्यादेन; । कसले तें इतर अधिक आभरण तिका आवश्य जाव्न ? ॥
1090	कोण ते पित्तल्यांक, दित्ता संतोष सुरापान; । जल्यारि प्रेम दित्ता केवल तिजे दर्शन मात्रान ॥
अद्याय ११० लक्षण वाचप्‌
1091	असा तिका दोनि दृष्‍टि; एक वेदना कर्ता उत्पादन; । तीचि ती वेदना, इतर ती कर्ता पुन; शमन ॥
1092	केवल एक चोरायेचि वीक्षण असा तेजस्‌ तेंचि, । असा अर्धापशि चड्‍ तृप्‍ति प्रेमाचि ॥
1093	तिणे पळेयले, अनी पळेयतवत्‌, तिणे बव्गेले मस्तक तिजे; । प्रेमाचे मृदुल झाडारि, जल पातेचे ताजे ॥
1094	तरि असा हाव पळोव्चेचि, तिजे दोळे भूमीचेरि असा, । हांव पोळोव्नु वत्ता, तिजे मंदस्मित असुचि दृष्‍टि निबद्ध असा ॥
1095	ती चोयली पोळोव्चाक ना मका, जल्यारि मंदहास तिगेलो असा,  । अनी वक्रवीक्षण केलेले तिका सर्वकाल वंचित असा ॥
1096	असा तरि जल्यारीयि उत्तरनि, अनुराग ते अंगीकार करनाति, । जल्यारीयि, स्नेह भावना क्षणमात्र कळताति ॥
1097	कोपाचि उत्तरं, जल्यारि प्रेमभावाचे दोळे प्रकट कर्ता, । अनुरागाचे लक्षण ती उत्तरं गुप्‍त कर्ता ॥
1098	कारुण्य सहित, हाव मुख तिजे पळेयता असा, । अनी ती अनुकंपा दकेयता; तिजो मंदहास पूर्ण आकर्षणीय असा ॥
1099	उदासीन दृष्‍टीचो तो स्नेहु असा कपड रुपान्तु, । दिकचाक पडता मात्र कामुकांगेले दोळयान्तु ॥
1100	केन्ना दोळ्यांक दोळे प्राप्‍त जले संमतीक कारण, । उलेले तें उत्तर असा तें एक अनुपयोगित आभरण ॥
अद्याय १११. आलिंगनाचे आनन्द
1101	पंचेन्द्रिय सर्वै सर्वानन्द दित्ता मका, । हन्तु अति तेजसयुक्त कन्या, दिकचाक जत्ता मका ॥
1102	व्याधिशमन अनी व्याधिअसा दृडनिश्‍चित विरुद्ध तें, । जल्यारि दिव्चि तीणे ती वेदना, तिकाचि जत्तले शमन करचाक तें ॥
1103	एकल्याले प्रियतमाले हतान्तु कडचे विश्रम, भारि सुखमय तें, । पद्‌मलोचन देवाले स्वर्गासनापशी तें ॥
1104	कोणाले थकून प्राप्‍तकेली अद्‌भुत अग्नी तीणे ती? । मगल्यान काडिल्यारि, ती जळता; गेल्यारि समीप, कर्ता आशेक शमन ती ॥
1105	फुला माळानि, केश केल्या बन्दित तिजे; । आलिंगनान्तु सर्वै आनन्द मेळता तिजे ॥
1106	केन्ना हांव, त्या निष्कलंक युवतीले हाथ प्राप्‍त कर्ता, । अमृत समान, ते मिजे जीवाक नवीकरण कर्ता ॥
1107	एकल्यालो अनुकंपेन स्वकीय आहारु भागु गेव्चे समान, । असा सुवर्ण युवतीले अनुरक्त आलिंगन ॥
1108	मधुर आलिंगन सहित असा सानुराम कामुक बन्दित, । केन्ना दोगांगेले मधे दिक्ता ना मित्रत ॥
1109	कामुकांगेले विरोध, वापस मेळप, वात्सल्य युक्त आलिंगन तें, । असा कामुकांगेले विवाहानुकंपेचे फल जाव्न तें ॥
1110	मनुष्य अधिक शिखताति, अधिक ते इच्छितायि शिखचाक जाव्न, । चडचि हांव असा तिजेरि, अत्याकांक्षित चडचि तिका हांव तिका जाव्न ॥
अद्याय ११२ . ‌तिगेले सौन्दर्य
1111	मृदुल फुला, असचाक पुरो तू तारणव, । जल्यारि असा प्रियतम मिजी भारी मार्दव ॥
1112	फुलां दिकल्या ती सुमार लेकिल्या असा हांवे, तिजे दोळ्या समान, । जल्यारि चुकलो हांव, अति प्रकोपित मूढत्वान ॥
1113	एक वेंणाकुर शरीर तिजे, सुगंध वहन कर्ता वारें तें, । दांत तिजे मोतिया समान, असा दोळे तिजे शूलामण्कि शर तें ॥
1114	दोळे तिजे, अति शोभित उज्वल, ख्याति तिजि कर्ता उत्कीर्तन, । पळोव्नु तिका, कमल लिप्‍ता लजेन ॥
1115	असा भारि मृदुल तनुमध्य कटी तिजी ती, । बव्गता केन्ना एक पुष्पा वेष्‍ठन केल्यारि ती ॥
1116	जल्या नक्षत्रांक संभ्रम, जले मूर्च्छन तांचे गृहपथान्तु, । चुकून तिका दुसरो चन्द्रमु मोहणु म्हणचान्तु ॥
1117	तरि जत्ता प्रकाशित सौन्दर्यमय; चन्द्रमाक असा कलंक । ना कलंक दृष्‍टिगोचर मिजे प्रियतमाले मुखाक ॥
1118	हे चन्द्रमा जा वृद्धिमान, जत्ता तरि युका जव्चाक केवल प्रकाशितमान, । कशी तिजे तेजस्‌ तशि, तेदना तूवयि जतलो मिजोचि जाव्न ॥
1119	पुष्‍पमय दोळे असल्या तू, करि विसृज रम्य तुजी कान्ति मका जाव्न, । नन्तर जा प्रकाशित मिजे खतीरि, हे चन्द्रमा, पुण नयि पळोव्चाक सगडांक जाव्न ॥
1120	राजहंसालि पंख अनी मृदुल मधुमय फुलांचि, । असा कंटे ते केत्रा कर्ता तुलना मिजे प्रियतमालि चरणाचि ॥
अद्याय ११३. कामाचि महिमा
	तो
1121	मृदुल भाषिणी तरुणी लाळ तिजी दन्ता थकून उदपादन जव्चि । हडता संमिश्रित स्वाद दूध अनी म्होवाचि ॥
1122	युवति यी हांव खरे स्नेहबंधित असा, । जीव अस्ल्या देहा म्हण्कि आत्मा सह दिक्चाक असा ॥
1123	अवसर करचाक त्या उज्वल भौरियाचि कामिनीक ह्रदयान्तु मिजे, । हे छाया रुपा करि प्रयाण कृपेन तारका मिजे ॥
1124	लगी आकर्षण करीत, दित्ता मका ती नवे जीवित, । ती सुन्दरी सोडित वत्ता अनी केवल मरण, हांव दिकता ॥
1125	तरि जत्ता मका विसोरचाक एक वेळा, तेन्ना जत्ता अतिमात्र पुनरुथित स्मरण, । जल्यारि असचि तिजी कान्ति असा सजीव केन्नायि अस्त्रा समान वीक्षण ॥
	ती
1126	मिजे दोळ्यान्तु मिजे तेजावह प्राणेशु वास करता असा, । तरि हांव दोळ्याचि पत्तियो निमीलन कर्ता, वेदना तका दिना असा ॥
1127	मिजो प्रियतमु कर्ता निवास मिजे दोळ्यान्तु, । शक्य  ना मका ताजेरि काजल लवचान्तु, कर्ता गुप्‍त हांव रूप ताजे ना तरि जल्यान्तु, ।
1128	मिजो प्राणनाथु कर्ता वासु मिजे ह्रदयान्तु; ना हावे खव्चे । आहारु उष्ण ना तरि जल्ले तो अनुभव जत्तलो उष्णाचे ॥
1129	भिता करूक गुप्‍त ताजे रुप, दंपिना मिजे दोळे हांव, । 'तिजी प्रणय विरक्ति गेल्या असा', कर्ता रोदना तो गांव ॥
1130	पूर्ण आनन्दान मिजे ह्रदयान्तु तो रबता, । 'तिजी प्रणय विरक्ति गेल्या असा', गांव तो संगता ॥
अद्याय ११४. सोडिले नियंत्रण
	तो
1131	कोण प्रणयाभिरुचि पळेयले नन्तर, अतं वेदना अनुभव पव्ता, । 'ताल पत्रा गोडो' विना ना वेगळी आश रबता ॥
1132	तिजो जीव अनी देह, अपमान लेखान्तु काडिना कायितरि;  । नियंत्रण नत्तले हांव जत्ता आरुढ तालपत्र गोडारि ॥
1133	नियंत्रण अनी पौरुष  हांवे एक वेळारि धारण केलें, । आजि, तालपत्र गोडो, हांव प्राप्‍त केलें ॥
1134	मिजे पौरुषाचे पंगायि अनी अपमान स्थायीकृत करुक जायना तें, । मिजे प्रियतमाले वचे स्त्रेतसा मुकारि अति वेगतेन तें ॥
1135	कृश, फुला समान, कंकण धारण केलेल्या युवति, । असा मका तालपत्राचो गोडो अनी रात्रीची पीडा दिल्याति ॥
1136	तालपत्र गोंडया पासून, हांव चिंतिता मध्यान रात्रि वेळारि; । तिजे स्नेहाक, मका जायना निदेव्चाक एक निमिष तरि ॥
1137	ना कोणीय श्रेष्‍ठ एक बायलमनिषीपशि कोणकी आरुढ जायना । तालपत्र गोडो, तरि वोडिल्या कामाचे प्रवाहान ॥
	ती
1138	तरि कळ्या असा वात्सल्य अनी चारितार्थ्या पसून तें । प्रणयबाष्प कर्ता आवरण अनी दित्ता न्यायालय प्रसिद्ध तें ॥
1139	'कोणाकयि कळना मिजो स्नेहु' तशि संगतायि मिजे प्रणयित जाव्नु, । अनी तशि असूनुयि, सर्वांगेल्या मुखारि, हांव वत्ता, संक्षोभित जाव्नु ॥
1140	मिजे दोळ्या मुकारि मूढ ते हस्तायि अनी उत्तापताति, । कित्यामळ्यारि वेदना प्रणयाचि, ती तांका कळनाति ॥
अद्याय ११५ जनप्रवादाचो प्रचार
	तो
1141	यें ल्हान जनप्रवाद संरक्षण कर्ता मिजे अमूल्य जीवना, । जल्यारि चांग भाग्य निमित्ति, जनप्रवाद सर्वत्र चलित जालेना ॥
1142	कळनाति तिजे पुष्पा सारके ते दोळे प्रकाशित जता, । गावंचि किंवदन्ति ती मिजी म्होणु संगता ॥
1143	नयि वे नगरान्तुले जनप्रवाद एक लाभु मका ? । असा ते मेळचाक जाव्नत्तिल्या मण्कि, मेळ्या मका ॥
1144	प्रसरित जनप्रवाद मिजे कामविकाराक उत्थापन कर्ता, । स्नेहाचि शक्ति अथवा शिथिलीभूत कर्ता ॥
1145	चड्‌ एकलो पित्ता, चड्‌ तो जत्तलो उल्लासवन्त जाव्न । अधिक मिजे अनुरागाचे दकयलो अधिक, ते अस्तले मका मधुर जाव्न ॥
	ती
1146	दिकिलो हांवे एक वेळारि मात्र तका, जल्यारि जनप्रवाद जल्या अतिशीग्र व्यापक, । कशिकी असा काळकावरि केन्ना सर्पान गिळ्यारि चन्द्रमाक ॥
1147	जनप्रवाद दिता तका सारें, उदका प्रवाहा समान । मिजे अससूले उत्तर; जल्यारि अतंयि मिजी वाडत वत्ता यातन ॥
1148	असा संगचाक ते उपवाद कर्तालो नाशु आशेक, । तूप उपयोग करचे मण्कि; उज्जो वडवोंव्चाक ॥
1149	'भिवूनका!' ताणे सांगलें, जल्यारियि हडिलो मका अपवाद एक, । सर्वांक कळचाक, कित्याक भींव्का हांवे अपमानाक ? ॥
1150	ये नगर जनप्रवाद प्रसार कर्ता अमि दोगेयि आशेतायि, । अमगेलो प्रेम दित्तोलो दोगांकयि किते आवश्य अमि आकांक्षितायि ॥
अद्याय ११६ असहिष्णुता वियोग
1151	तरि तू सोडून वचना मका, उलोव्का मिजेकडेन, । प्रत्यागम जलेलान तुजे, तांका कोणाक जत्ता जिवन्त रबचाक पोळोव्न ॥
1152	एक कालाक असलो परम संतोष तो ताजे मुख पोळोव्चान्तु । जल्यारि अतं वियोग भय कर्ता सविषाद परस्पर आलिंगनान्तु ॥
1153	तरि कोण तो जाणता फुटुचे ह्रदयमिजे ते वच्चेंचि जता, । कसलो विश्वासु ताजेरि मका निक्षिप्‍त करुक जत्ता? ॥
1154	तरि तो कोण वात्सल्यान सांगता "भियूनका" ते सोडचेचि जत्ता, । किते मिजि चूकि ती तरि हाव ताजे उत्तरांक विश्वस्थ जत्ता? ॥
1155	रक्षण करच्याक मिजो जीवु, ताजे वच्चे कृपेन प्रतिबंध करचे; । तरि तो वच्चेंचि असा, अमी केदनायि जाव्नु ना आलिंगन पुनः करचे ॥
1156	कठिन ह्नदय मनुष्य असा तो, सांगेचे मगीर मेळचे; । विचारचान्तु तका उदार चेतस म्होणु, कशि हावे लेकूचे? ॥
1157	कंकण निसोरचे मिजे मनगटा थकून दित्ता भविष्य वचन । समुद्रातट पालक देवताले निरोपन ॥
1158	रबचे मित्रहीन नगरान्तु असा अस्वस्थता जत्ता, । केन्नाक जाव्नु सोडचो तो स्नेहु शोकावह सदा जत्ता ॥
1159	तो अग्नि जळ्ता स्पर्शित केल्या मात्रान सिधकोर्नु दकैता, । जल्यारि स्नेहु तो जळ्तलोचि ह्नदयान्तु केल्यारि दूरीकृत ॥
1160	जल्यारि, सोडचे शोकाचे दुःख विषाद, बहु विध सहिष्णुतेन, । अनी दीनवत कर्ता सहन ती वेदना नत्तिले एक उपशमन ॥
अद्याय ११७ आक्षेप करचे
1161	हाव कर्तलो गुप्‍त मिजी वेदना; जल्यारि ते जत्ता वर्धन । कोण ते कडता तंका, झरीं थकून प्रवहित जव्चे उदका समान ॥
1162	मका जायना लिपोव्चाक वेदना, ती जल्यारि कर्ता लज्ज नियंत्रणान । सांगचाथकून ते तका, कोन ती हडली वेदना ॥
1163	मिजे ह्नदय भुजाखन्दया मण्कि, क्षीणित पविले शरीर भितरचे । धरता दोन वण्टयान भारु स्नेहाचे अनी लज्जेचे ॥
1164	एक स्नेहाचे समुद्रु विस्तृत जल्या हावे दिकचे पूर्वेक । जल्यारि ना एक सुरक्षित फळें समुद्रु उत्तीर्ण करचाक ॥
1165	कोण तो स्नेहशीलेन कारणभूत जत्ता कितुलकी दुःखाक । विद्वेषान्तु, किते पीडा तका जत्ता प्रदान करूक ॥
1166	एक संतोषयुक्त स्नेहु असा आनंदाचो समुद्र समान एक । जल्यारि विरोध स्नेहु जाव्यात नाशकरतच्याक व्होडले समुद्रांक ॥
1167	हाव पोव्ता निष्‍ठूर त्या स्नेहाचे स्त्रोतस जल्यारि जायना तड  दिकचाक । मद्रातीन्तु हाव असा सदा जीवंत जल्यारि खयि हाव आसिलो पूर्वेक ॥
1168	रात्रि धाडता सर्वै सजीव प्राण्याक करूक अगाध गाड निद्रा । जल्यारि हाव असा तिगेलो एक मात्र मित्रु सोडून निद्रा ॥
1169	मिजे निष्‍ठूर स्नेहापसि चड निष्‍ठूर असा ती निष्‍ठूर राति । दीर्ग कळक्याचि वेळारि असा थयि पोळोव्चाक कोणीय ना मिजि स्थिति ॥
1170	मिजे ह्नदया समान मिजे दोळे वत्तले तजे लगीचि । जल्यारि मिजे अश्रुधारे प्रवाहान्तु तका ना पोव्चाक जव्चि ॥
अद्याय ११८ दुःखान्तु शोषण जलेले दोळे
1171	मिजे दोळ्यानि दकैले ताजे रूप अनी केले वेदना मका उत्पादन, । जल्यारियि केन्ना हाव रडता, मिजे रडचे दोळे कर्ता दुःख निवेदन ॥
1172	मिजे शरा दोळ्याचे कळनत्तिले वीक्षण आसले स्वल्पमात्रान; । जल्यारि अतं ते व्यर्थ कर्ताति निरंतर शोकान ॥
1173	दोळे ते विक्षेप करचे तसले वीक्षण कपट नात्तिले कर्ता । रडताति अतं, तसले फटवणे अवकाश मंदहासु कर्ता ॥
1174	मिजे दोळ्यानि रोधन केले ताचे अश्रुधारा संग्रह नाजल्या त्या मरेन, । मिजी वेदना चलत्‌ वता मका रोडूक तरि जायना अधिक जाव्न ॥
175	स्नेहाचे दुःख असा समुद्रापशि महत जाव्न; । त्यका कारणभूत जलेले दोळे ते भोगिता निर्णिद्रतेन ॥
1176	दोळ्यान दिल्या मका वेदना केल्या हरण तानि जाव्न । त्याचे ते, अहो व्हयि! असा हाव संतोषान! ॥
1177	दोळे मृदुल, करगूचे केले निरीक्षण त्या दिवसा ताजे; । अतं दुकून, कर्ता निर्जलत्व दूरस्थ अश्रुधारा ताजे ॥
1178	कोण उलेयलें स्नेहा विषयी, स्नेहा नत्तिले अतं रबिल्या ते । तंका पोळोव्नत्तिले, निजे दोळ्यांक पुनःमेळना शान्तता ते ॥
1179	तरि तो येत्ता अथवा ना, मिजे दोळ्यांक विश्रम ना; । तेन्ना, उभय वाटेन तांका, असा दुःखाचि यातना ॥
1180	लोक अनायासान परिज्ञान प्रतिवाद करताति । कित्या मळ्यारि मिजे दोळे, धोलवजिपियो, सत्य उतघोषण करताति ॥
अद्याय ११९ पाण्ड वर्ण
1181	तो इच्छिता वचाक; हावे संमतदिले ताजे अभिप्रायाचेरि, । कोणाचेरि हावे अतं आक्षेप करचे पांड वर्णा खतीरि? ॥
1182	ताणे दिले यो पांड वर्ण, देखून तें असा अभिमान । अनी पसरपिले मिजे देहारि एक एक मेघा समान ॥
1183	ताणे चोरायले मका मिजे आगमनाचेरि अनी अपमानित, । अनी गेलो बदलाक एक दूकि अनी शरीर पीडित ॥
1184	हाव चिंतिता तका अनी केन्नायि तजी कीर्तिक प्रशंसकर्ता, । जल्यारि यी कपट पीडस्थ पांड मिजे अपमान वंझनकर्ता ॥
1185	मिजे कामुक गेलो एक स्थलारि थकून दुसरे स्थलारि परिभ्रमण जाव्नु; । मिजे देहाचे पांड  कडता ताजे स्थान गरकडे जाव्नु ॥
1186	केन्ना प्रकाशु विराम पाव्ता, काळूक ताजे स्थानारि दर्ता स्थान, । तशि पांड राकूनरबता हांव त्या मरेन करना अधिकतर आलिंगन ॥
1187	हाव पडलो ताजे आलिंगनान्तु अनी घुव्ण्डायिले मिजे मुख ते, । तत्क्षण त्या पांडु हरण केले मका आलिंगनान्तु ते ॥
1188	मिजे पांण्ड वर्णा खतीरि उलेयताति नगरीं भितेरि जाव्नु, । जल्यारि कोणीय एकलो संगना तो मका सकल गल्ता जाव्नु ॥
1189	तरि तो कोण उपण्याले म्होणु कर्ता मिजे ह्नदय असा स्पश्‍ट अपरादाथकून, । तेन्ना जावो मिजे देह बाविले पीडित पांण्डा थकून ॥
1190	संपादन करूक एक नाव पाण्डा खतीरि हाव वरना मनान्तु, । तरि ते विराम पाव्तायि तका निर्दय म्होणु अपोव्चान्तु ॥
अद्याय १२० एकान्तित यातना
1191	तरि तांगेले प्रियतमालो स्नेहु तानी मेळोव्चो जत्ता, । अति मधुर स्नेहाचे निरबीज फलं तांका लभ्यजत्ता ॥
1192	कशी स्वर्ग सजीव मनुष्यांचेरि तांचो पाव्सु कर्ता प्रदान, । कामुक परस्पर स्नेहुकर्ता प्रकटन ॥
1193	मात्र त्या परस्पर स्नेहाचो अभिमान दिव्यात, । बडायि मरप्याक, "शुभजीवित जीवन अमी काडियात" ॥
1194	सर्वानि स्नेहु पाविले ते असा अतंयि मंदभाग्य आसिले जाव्नु, । तरि ते तंका करताति स्नेहु करनाति परस्पर परिवृत जाव्नु ॥
1195	ना तरि जल्यारि परस्पर स्नेह दोगाच्या भितेरि, । कसलो लाभ असा मका, तरि तोवयि जायना विवाहार्थिन तरि ? ॥
1196	एक भागाचो स्नेह असा तो दुकिचो, जल्यारि स्नेह परस्पर, । समीकृत भारा मण्कि दोग जणागेले भागान्तु, स्थापित करतलो मधुर ॥
1197	केन्ना कामदेव दवर्ता ताजे बणाचे लक्ष्य केवल मिजेरि, । असा मिजी वेदना अनी दुःख तका कळनातरि ? ॥
1198	कोण जीवित कडता तांगेले जीवन केवल नत्तिले एक वाचक । स्नेहाचे, तसले धैर्य कोणाकयि एकलाक जायना दिव्चाक ॥
1199	मिगेलो स्नेहु अर्पण करचाक जायना स्नेह मिजेरि ताजो, । अनी ते भायर मका असा शब्दु स्वरमधुर ताजो ॥
1200	करचे मिजे दुःख उत्स्त्रृज एकल्याचेरि कोण करना स्नेह मिजेरिचि, । मिजे ह्नदयाक निरोप! हाव ते उत्सृज करतली समुद्रान्तु तेचि ॥

 

तिरुकुरल - कोंकणी भाषा (Back to contents page)