Monday 1 May 2006

A Capitulis XXXI ad XXXVIII

Tirukkural in Latin
இலத்தின மொழியில் திருக்குறள்
Translated into Latin by Fr. C.J. Beschi in 1730.

Chapter 31. Non irasci

301
Si irasci caveas in eum, qui id meretur, dici poteris irae fraenator; nam in eum, qui id meretur, quid si irascaris, quid si non irasscaris?


302
Insuper irasci in te potentiores malum est; sed multo pejus erit irasci in tibi inferiores.


303
Cum ex eo semper tibi malum obveniat, noli alicui irasci, sive te major sit, sive minor, sive aequalis.


304
Est ne hostis tam noxius uti interior hic hostis nempe ira, quae vultûs laetitiam et cordis serenitatem destruit.


305
Si teipsum a malius defendere cupis, ab irâ cave, nam nisi caveris, tu amet ira te cruciabit.


306
Irae ignis non modo eos, in quibus gignitur, adierit; sed etiam tabulm securitatis quam in hoc miseriarum pelago habent, nempe consanguineos, et amicos absumit.


307
Ejus qui iram sibi proficuam putando eam sibi comitem adsciscit, ruina ita infallibilis est ictus manu terram percutientis.


308
Etiam ei, qui tibi tale malum fecit, ut aequet splendorem plurium ignium sinul junctorum, si possible tibi erit, non irasci optimum crit.


309
Si quis neque irascendi cogitationem in corde admiserit, omnia quae cogitaverit bona simul obtiuebit.


310
In ira exorbitantes sunt mortuis similes; qui iram fraenant, similes sunt iis, qui in coelo felicitur vivunt.
        
Chapter 32. Nemini malefacere

311
Inculpatorum virorum condito est nemini malum facere, etiam si inde talem felicitatem obtenturi sint, quae ipsis celsitudinem pariat


312
Inculpatorum vivorum conditio est, etiam si quis ex odio ipsis malefaciat ei malum non referre.


313
Et ipsis hostibus non sunt facienda mala; nam postquam illa faceris, tibi inevitabile damnum afferent.


314
Tibi malum facientis plectendi optimus modus est, beneficium ipsis faciendo pudore affectos eos dimittere.


315
Quid tibi spirituales ac divinae scientiae proderunt, si alienum malum perinde ac proprium cavere nescias.


316
Quod tu nosti malum esse, ne consupiscas alteri facere.


317
Quovis tempore, cuicumpe, quantulum-cumpe illud sit, volens ac prudens, malum [ne facias] cavere optimum est.


318
(Text missing)


319
(Text missing)


320
(Text missing)

Chapter 33. Non occidere.

321
(Text missing)


322
(Text missing)


323
(Text missing)


324
(Text missing)


325
(Text missing)


326
(Text missing)


327
Quamvis tua ipsius vita a te separatur, tu noli facere malum separans alterius dulcem vitam.


328
Quamvis et bonum et magna felicitas sequatur ex viventium occisione (uti contingit in victimarum immolatione), tamen sapientes abhorrent ab emolumento proprio aliorum nece comparato.


329
Qui munere funguntur necandi viventia, minimae notae sunt in aestimatione eorum qui talis officii vilitatem agnoscunt.


330
Non desunt, qui videntes aliquem obesa membra prae se ferentem, et valdè infelicem vitam ducentem, dicant eum alicujus necis reum esse.

Chapter 34. Mundanaramrerum instabilatis.

331
Quod caducum esi, stabile esse opinari inscitia est religioso valdè noxia.


332
Divitiarum adventus est uti adventus spectatorum ad publicum ludum; abeunt vero eodem modo, quo dissolvitur spectatorum coetus absoluto ludo.


333
Divitiae instabilis conditionis sunt, quapropter si eas obtineas statim lis utere, ad virtutum exercitium, quae unicè stabilem tibi fructum affere possunt.


334
Quod a nobis dies dicitur ostendit se tanquam temporis mensuram quamdam; sed illum ritè percipientibus, non est nisi gladius vitam secans.


335
Antequam linguae loquela desit, et sindultus guttur intercipiat, bona opera festinanter.


336
Frequentissium in hoc mundo est dici de aliquo, quod heri exstitit, et hodie non est.


337
Qui nec sciunt an per unum instans victuri sint, innumera monte moliuntur futuro tempore agenda.


338
Aviis ovum deserendo volans symbol est unionis animae cum corpore.


339
Generatio et interitus sunt veluti somnus et vigilia.


340
Si anima tanquam gospes in corpore moratur, monne certum est corpus non esse propriam animae domum.

Chapter 35. Omnibus mundanis rebus renunciare.

341
Qui ab omnibus mundanis rebus se disjungit, non experietur afflictiones, quae ob iis proveniunt.


342
Si desideras frui gaudiis, quae in hâc etiam vitâ omnium renunciatio affert, citô renuntia, ut illis diu frui possis.


343
Qui ad caelum anhelant, opus est ut eodem tempore, et suos sensus mortificent, et omnia quae possidunt, relinquant.


344
Perfecti poenitentis est nihil possidere; alicujus enim boni temporalis possessio, cum caussa sit, ut animus illaquèetur, poenitentiam quoque destruet.


345
Si nostrum corpus intolerabile pondus est nos retardans ne ad coelum festinemur, quid quaeso erit, si supra hoc pondus adjecerimus pondus affectuum ad caetera nobis extrinseca?


346
Qui a se removet fascinum, quo amor proprius, et amor eorum quae possidemus nos fascinat, gloriam assequetur quam ipsorum caelicolarum plurimi adepti non sunt.


347
Qui nunquam deserunt affectum bonorum sentibilium, nunquam desinent ab iis cruciari.


348
Qui perfectè omnibus reuunciant, aeternam beatitatem obtinent; caeteri omnes, a suorum affectuum rete illaqucati, et a suis desiderus fascinati, a caelo distinebuntur.


349
Si affectas omnes obtrumeaveris, ab alterius vitac suppliciis liber evadens, ad caelum festinabis; si secus feceris, ab aeternâ beitate diu disteiitus, variis cruciatibus obuoxius eris.


350
Dei amorem tenaciter prehende, et ut sonsibilium amorem extinguas, illum ipsum Dei amorem quotidie tenacius prehendere, atque augere studu.

Chapter 36. Verum assequi conari.

351
Fascinatio quâ quis sibi suadet, verum essc, quod verum non est, infelix vitae genus in altero mundo causabit.


352
Tenebris (nempe infernalibus), amotis, suavitas (i.e. beatitas nempe aeterna) obveniet illi, qui a fascinatione liberam et puram ab erroribus scientiam acquisivit.


353
Qui omne dubiam a se aliendo, verum assequi conatur, quamvis in terrâ existat, caelo valdè proximus erit.


354
Quid tibi proderit scientia omnium quae quinque sensibus objiciuntur, si veri scientiam non assuquaris.


355
Veri assecutio in co consistit, ut cujuseunque rei, cujusvis conditionis sit, non quas primo obtutui objiciuntur, sed proprias ac veras ejusdem qualitates, causas et effectus assequaris.


356
Qui in hoc mundo apud sapientes discendo veri Dei notitiam assequuntur, viam ingredientur, quae non est iterum in mundum illos ductura.


357
Si tua mens attentè omnia conciderando verum Deum assequatur, procul dubio noli cogitare quod aeternam vitam non sis assequuturus.


358
Veri assecutio illa est quae talem obtinet veri Dei notionem, ut fugando inscitiam, quae post mortem miseram vitam causat, ad aeternam beatitatem perducat.


359
Si assequendo veram notionem illius, qui rebus omnibus adhaeret (nempe Dei), ita vivas ut in te omnino pereat mundanis rebua adhaesio, tibi non adhaerebunt mala, quae adhaererent, si illam vivendi rationem infringeres.


360
A malis omnino immunis non eris, nisi illorum trium, nempe, cupidatis, aversionis, et veri ignoratiae ipsum quoque nomen in te extinguatur.

Chapter 37. A sensibilibus ipsa quoque desideria divellere.

361
Desiderium sensibilium a sapientibus vocatur semen, quod omnibus nullo unquam tempore desituram iufelicem vitam post mortem parit.


362
Si aliquid desiderare vis, desidera a te abigere infelicitatem, quae post mortem sequitur: id vero non assequeris, nisi desiderando omnium desideriorum carentiam.


363
Immunitas ab omni sensibilium desiderio adeo magna felicitas est, ut in hoc muudo et in altero similem uon habeat.


364
Omni desiderio carere ab omni labe immunitatem parit; illud verò assequeris, si verum assequi studueris.


365
Ab omni malo immunes dicentur ii qui omne desiderium abegerunt; caeteri, licet aliqua hujus mundi mala effugiant, ab alterius vitae malis immunes non ernut.


366
Religiosi propria virtus est cavere a desideriis sensibilium, quae homines decipirnt illaqucantque.


367
Desideriis carentes omni malo carebunt; si desideria adsint, nulla licèt sit alia caussa, mala indesinentia incessenter venient.


368
Si desideriis, quae inter omnia mala pessima mala sunt, extinxeris, in hâc quoque vitâ indesinentem felicitatem assequeris.


369
Si desireria superando extineris, eâ ipsâ, quam cogitas, viâ opera assequeris, quae tibi ab omnibus malis immunitatem afferant.


370
Si a te elongaveris desideria, quae insatibilis conditionis sunt, eo ipso instanti meritum assequeris ad id quod immutabilis conditionis est (nempe ad beatitatem).

Chapter 38. Divinorum Decretorum irrefragabilitas.

371
Si divitas lucrandi statutum tempus adveniat, statim industriosus evades; si illas amittendi tempus adveniat, statim ad laborandum piger, et ad divitias servandas ineptus evades.


372
Quamvis valde solers quis sit, si ei divitias amittendi statutum tempus adveniat, statim insipiens quis sit, si divitias lucrandi statutum tempus advenerit, solers evadit.


373
Licèt quis multas ac subtiles scientias suâ ingenii subtilitate didicerit, insipientia quam affert divitias amittendi statutum tempus, ejus ingenii subtilitatem.


374
Duplex in mundoproprietas, nempe divitem esse et sapientem; valde latam differentiam patiuntur; nam aliâ viâ quis lives evadit; aliâ sapiens.


375
Si divitias lucrandi statutum tempus advenerit, omnes ad felicitatem et divitias assequendas ineptae occasiones opportunae et aptae evadent; si illud non advenerit, omnes lucrandi opportunitates ineptae evadent.


376
Quod ex divino statuto non habet conditionem ut-sit tuum, tuum non erit, quamvis multum labores in eo custodiendo; quod ex divino statuto tuum est, etiamsi illud procul a te projicias, a te procul non ibit.


377
Etiamsi immensas divitias cumulaveris, non erit tibi possibile iis frui supra mensuram quam Deus tibi praefinivit.


378
Etiamsi, qui pauperrimi sunt, non concipient propositum renunciandi omnibus, nisi Deus avertat impedimenta quae adesse statuit.


379
Si scis quod tu cupis fieri non posse, nisi cum adid praefinitum tempus advenerit, quando illud non fit, quare quaeso tristaris.


380
Quidquid excogitaveris ut divia decreta retardes, illa semper tuas industrias omnes praeibunt; quid in mundo divinis decretis potentius.

No comments:

Post a Comment