tel12

Thirukkural in Telugu తిరుక్కురళ్ (Translator: గురుచరణ్)

III. కామకాండము

109. మోహనాంగి
1081	అమర కాంతయౌనొ నెమలౌనొ యా భామ మోహజలధి నిట్లు ముంచుటేమి!
1082	దండుకోడఁ వచ్చి తాకినట్లున్నది చూడఁజూడ నన్ను సుందరాంగి.
1083	ఎఱుంగ నెముడనంగ నెవ్వాడొ మున్ముందు కంటి దేవి వెడద కండ్లనిపుడు.
1084	కనినయంత కనులు తనివేయు ప్రాణమ్ము మోహమెందు బోయె ముగ్ధకనుల.
1085	చంచలాక్షి కనుల స్మరుడుండు జముడుండు లేడితోడఁ మూడు తోదుగాను.
1086	వంకదీరకున్న వామాక్షి కనుబొమల్ విచ్చుకనులు బాధబెట్ట విల్లు.
1087	మత్తగజము కంటి మరుగు పచ్చడనుట్లు స్నిగ్ధ బిగువు చనుల జీలుగుపైట.
1088	పగతుఁదునుము నట్టి పౌరుషం బడుగంటె వెలఁది నొసటినున్న వెలుఁగు గనిన.
1089	హరిణ నేత్ర్రికేల యాభరణంబులు! నిగ్గు దేరినట్టి సిగ్గె చాలు.
1090	కల్లు ద్రాగకున్న గలుగదు మైకమ్ము కామ మట్లుగాదు కనినఁ జాదు.
110. ఆలోకనం
1091	కలికి జూపు నొప్పి గలిగించు నొక్కటి మందుగాగఁ దాని మాన్పు నొకటి.
1092	భొగమందు నర్థభాగమ్ము కన్నను అధికమగును చూపులందె సుఖము.
1093	చూచెఁ జూచెనంచు జూడంగఁ దలపంచె మొలకవోయునేమొ వలపు లిట్లు
1094	నేనుఁ జూడఁ దాను నేలపైఁ జూచును జూడకున్న నోరజూచి మురియు.
1095	నవ్వుకొనును లోన ననుజూడ నట్లుగాఁ జూచి యోరగంటఁ సుందరాంగి.
1096	పగచుకొన్న విధము బలికిన బలుకులే స్నేహలతను బెంచు చిత్తమలర.
1097	పొలఁతి చూపు మాట పొడిచినట్లున్నను వలపు లేదనంగ వలనుగాదు.
1098	చూచినంత నన్ను జూచిన నొయ్యారి మందహాసమందు మరులు గలదు.
1099	తెలియనట్లుగానె తెలికించు ప్రక్రియ కాముకులకు వచ్చు కైవశమ్ము.
1100	కండ్లు కండ్లుతోడ గలసిన పిమ్మట మాటలేటి కింక నోటిచేటు.

 

111. పరవశమ్ము
1101	పరవశమ్ము జెందు పంచేంద్రియమ్ములు పంకజాక్షి తోడు ప్రాప్తమైన.
1102	చాలినన్ని గలవు జబ్బుకు మందులు వలపు జబ్బుకెల్లఁ వనితె మందు.
1103	పద్మ నేత్రుపథము పడతి కొగిలికన్న నద్జిక సుఖమునిచ్చు నదియెకొదు.
1104	తాకకున్న వేడి తాకిన చల్లన నింతనిప్పు వనిత చెంతఁ గలది.
1105	కలసినప్పుడెల్ల నలివేణి కాగిలి చొక్కఁ జొక్కఁ మిగుల సుఖమునిచ్చు.
1106	కలికి కరములందు గల దమృతం బొకో తాకినంతఁ దనియుచుండు నొడలు.
1107	అతివ కొగలింపు లాకలిదప్పుల మాన్ప గలుగునట్టి మహిమగలది.
1108	విందుబెట్టి కుడుచు చందంబుగా నుండు కలికి కొగలింప గలుగు సుఖము.
1109	కలిసినట్లు గలసి కలహించి కూడుట కామకళకు ప్రణయ ధామమగును.
1110	తెలియ్ఁ దెలియఁ దెలియుఁ దెలియనిదేమని కలియఁ గలియనట్లె కామ కళయు.

 

112. ప్రశంస
1111	కుశలమా! శిరీష కుసుమమా! నీకన్న మృదు శరీర నాదు హృదయరాణి.
1112	పూలఁజూచి మనస పొంగిపోయెదవేల? చూడఁదగిన కలికి చూపులుండ.
1113	పరిమళించు మేను పండ్లన్ని ముత్యాలు తలిరు బోడి బొమలె యలరువిల్లు.
1114	కలువపూలకెల్లఁ గనులున్న వనుకొన్న కలికి కనులఁజూచి తలలవంచు.
1115	కాడలున్న పూలు కలికికి భారమ్ము తురుమ వెరచు నడుము తుణుగునంచు.
1116	చంద్రుడన్న భ్రమతో చంచలాక్షిని జూచి చుక్కలెల్ల మింట బిక్కరించె.
1117	పూర్ణచంద్రునందు బొరలుండుఁ గానంగ కలికి మోమునందు గలదె మచ్చు.
1118	పొలఁతి మోము రీతి మురిపింప గలవేని గౌరవింతునోయి కలువరాజ.
1119	ఉత్పలాక్షి మోము నొప్పుగాఁ దలచిన కంట బడకు మింతఁ గలువరాజ.
1120	అలరులైన గాని హంసతూలికలైన కలికి పాదములకు కంటకములె.
113. తలపోత
1121	పాలు తేనెగలసి జాలువారిన రీతి మగువ పంటినీరు మధుర మగును.
1122	ఊపిరికిని నొడలి కున్నట్టి సామ్యమ్ము యామె తోడి నాదు ప్రేమ చెలిమి.
1123	కానరాకపొమ్ము కంటిలో పాపాయి వలపు రాణి కందు వలయు స్థలము.
1124	బ్రతుకు సుందరాంగిఁ బడయుటలో నుండు దూరమైనఁ చావు చేరువగును.
1125	తలచుకొనుట మఱవు కలిగిననేగాద మరువలేకపోతి మగువ సోగను.
1126	నేర్పుగాడె ప్రియుడు నేత్రమధ్యము లందు రెప్పలార్చు బాధఁ దప్పుకొనును.
1127	కలఁడు ప్రియుండు మాదు కనులంటి కాటుక నలద నతఁడు మరుగు నంచునెంచి.
1128	మనసులోనె ప్రియుండు మాకుండు గాఁబట్టి వేడి దినము నతఁడు వాడునంచు.
1129	కన్ను మూయ ప్రియండు కనిపించడని నేను అందు కతని నేల నిందజేయ.
1130	వదలకుండ ప్రియుండు హృదయంబునందుండ దూరు డందురేల యూరివారు.
114. సిగ్గు
1131	బ్రతుకదేది కామ బాధకుఁ జిక్కిన సిగ్గు విడచి బయట ముగ్గకున్న.
1132	తాళలేక విరహ తాపమ్ము తనువది సిగ్గు విడచి తిరుగ సిద్ధమయ్యె.
1133	మగత, మానమెల్ల మాయమైపోయెను బలముగాను నిలచె భంగపాటు.
1134	వలపు వరదదాట వశమౌనె సిగ్గును చేవ గల్గినట్టి నావ నెక్కి.
1135	సంధ్య నన్నదేల సాధించు బగబట్టి లేని కతనఁగాదె లేమచెంత.
1136	విరహ బాధ నిద్ర కరువయ్యె నడిరేయి న్దలచి తలచి ముందు వలపు లన్ని.
1137	ఉదధి యట్లు కామ ముప్పొంగుచున్నను మాన రక్షజేయు మగువకెనయె.
1138	నిగ్రహించుకొన్న నిలువ దీ కామమ్ము బయటెఁబడక నెట్లు భ్రతపరుప.
1139	దాచుకొన్న వలపు దాగక నూరెల్ల బట్టబయలు జేయ బరుగులెత్తు.
1140	ఏనుబడినపాటు లితరులు పడియున్న నవ్వ రిటుల వారు నన్ను జూచి.
115. వదంతి
1141	ఎగిరిపోక ప్రాణ మీదాక నుండుట మరుగు మరుగు నాడు మాటగాదె.
1142	రట్టుబెట్టి వారె రచ్చకు దెప్పించి సభ్యమునకు మిగుల సాయపడిరి.
1143	ఊరివారికెల్ల నూరిపోసిరిగాన వలపు అతకు వ్రేళ్ళు బలుసుకొనియె.
1144	వృద్ధిపొందె వలపు వేమారు దృఢముగా నోట నోట బడిన మాటవలన.
1145	మైక మబ్బు కల్లు మరి మరి ద్రాగంగ చెప్ప చెప్ప వలపు చిగురు దొడగు.
1146	ఒక్క దినమె కలసి యున్నది; యూరెల్ల గ్రహణ చంద్రు విధము గాంతురేల.
1147	ఎరువు నిళ్ళుబెట్టి యెదిగించు కామమున్ ఊరు గలిసి తల్లి దూరుటైన.
1148	ఆడిపోసుకొన్న నాగునె కామమ్ము ఆజ్యధార నగ్ని నాపనగున!
1149	రట్టుబెట్టి వీధి గుట్టు దీసిన యట్టి భంగపాటె మాకు భద్రమింక.
1150	ఉల్లమలరె మమ్ము నల్లరిపాల్జేయ మేలె ప్రియుడు విడువ కేలు కొనగ.

116. నిర్వియోగము
1151	విడువలేని నన్ను నడుగుము విడుటైన వచ్చుచఱకు నుండువారి నడుగు.
1152	సుఖముఁ జూపులందెఁ జూచితి మున్ముందు దూరమగుట నెంచ దుఃఖ మొదవు.
1153	బుద్ధిమంతులకును పోసగును విడిపోవ విడువ ననుట నమ్మ వీలుగాదు.
1154	వదల నన్నవాడు వదలుచో నాశతో నంటుకొన్న దాని దగునె తప్పు.
1155	కాచుకొనుటె లెస్సకాంతుని విడనీక వీడిపోయెనేని కూడు టరుదు.
1156	వెళ్ళి వత్తునంచు విడబడు నవ్వాడు మళ్ళి వత్తునన్న మాట నిజమె.
1157	విరహ బాధ నెఱుకబరచెడి విధముగా గాంతు దిట్టఁదొడగె గాజు లూడి.
1158	వారివారు లేని వాసమ్ము కష్టమ్ము అరయగా వియోగ మంతకన్న.
1159	అగ్గివంటి బాధ ననగాదు వలపును తగులు బాధ దీని దాకకున్న.
1160	సాగనంపి బాధ సహియించి జీవింప నిష్టపడెడివార లెంద రిలను.

117.  వియోగము
1161	దాచుకొన్నకొలది దాగకఁ గామమ్ము ఊట నీటినోలె నూరుచుండు.
1162	కప్పి పుచ్చ వీలుఁగానట్టి దీ బాధ చెప్పి పంపనైన సిహ్హుగలది.
1163	ప్రాణదండమునకు వలపును, సిగ్గును కావడట్లు వంగి కష్టపెట్టు.
1164	ఉదధి పోలెఁ గామమున్నది దాటంగఁ దగిన యెడలేకఁ దల్లడిలుదు.
1165	కష్టపట్టునతని కిష్టమున్నప్పుడే ఇష్టపట్టగలడె కష్టమున్న.
1166	కలసినపుడు సుఖము కడలివంటిదగును కలయనపుడు దిగులు కడలికన్న.
1167	విరహబాధ నీద వీలుగాకుండఁగా అర్ధరాత్రి నొంట నలమటింతు.
1168	అందఱీకిని నిద్ర నందించు నీరాత్రి నన్ను తోడు జేసుకొన్న దేమి.
1169	విరహ బాధకన్న వేదన గలిగించు దినదినమ్ము నిశలు దీర్ఘమగుచు.
1170	మనసుతోడఁగూడి కనులేగియున్నచో మోహజలధి నిట్లు మునుగహుందు.

118. నిరీక్షణ
1171	కండ్లు గాదె ముందు కలిగించె కామమ్ము పరితపించు నిపుడు విరహమునకు.
1172	కాంచినంతప్రేమ కలిగినందుకుగాను దుఃఖపడగవలయు దూరమైన.
1173	ముందుపోయి కనులు మోహమ్ము కొనితెచ్చె తాళకున్న నివుడు గేలికాదె.
1174	తీర్చలేని బాధ దెచ్చిన వీకండ్లె యేడ్వవలయు నీర మింకు వఱకు.
1175	మోహజలధి నన్ను ముంచిన వీకండ్లె కుములవలయు నిట్లు కునుకురాక.
1176	సరియె కన్నులిట్లు పరితపించుట జూడ కష్టపెట్టలేదె కామమిచ్చి.
1177	ఏడ్చి యేడ్చి కన్ను లింకిపోవలయును చొక్కి చొక్కి ముందు జూచెగాన.
1178	మాయమాతలాడి మరుగైనవానినే చూడ గోరుచుండు చూపులెల్ల.
1179	రానినాళ్లు నిద్ర రాదాయె వచ్చినన్ నీరసించె కండ్లు నిద్రలేక.
1180	ఊరివారికెల్ల నోరెత్తి చాటించు దాపలేక కండ్లు తాప భరము.

119. పాలిపోవుట
1181	వలపుగాని విడచి పాలితి నీరీతి ఎవరికోడ దీని నెఱుకబరతు.
1182	ప్రియుడె దీని నీకుఁ బ్రియమార విడెనని మోహమునకుఁ బాలె దేహమెల్ల.
1183	సిగ్గు చెలువుతాను జేకొని బదులుగాఁ దాపమిచ్చె మెరుగు తఱుగఁ దనువు.
1184	మరువ కతని వలపు మరిమరి చింతిప పసదొరంగి మేను పాలుటేల.
1185	అదిగొ ప్రియుడుదాటె నంతలో నామేన బాలిపోవదొడగె బసిమి చాయ.
1186	దీపకాంతి తగ్గఁ దిమిరమ్ము బైకొను విధము పాలె మేను ప్రియుని బాయ.
1187	ప్రక్కనుండి ప్రియుఁడు చెక్కిలి నిమురుచు ప్రక్కజూచినంత బాలెమేను.
1188	మోహమునకు బాలిపోయిన దనువారు దిట్టరేమి వదలి నట్టివాని.
1189	మంచిగాను ప్రియుడు మనసీయజాలును పారిపోవుటైన వగవు జెంద.
1190	పాలిపోవుటకును భయమొందగాలేదు దుష్టుడంచు ప్రియుని దూరరేని.

120. విరహతాపము
1191	ఒకరి నొకరు వలచి వలసించు కొన్నచో వారి వశమె కామఫల సుఖమ్ము.
1192	బ్రతుకు బాగుజేయు వర్షంబు పోలిక ప్రియుండు ప్రేయసియెడ ప్రేమ గనుట.
1193	కోరుకొన్న ప్రియుని గూడిన కాంతకు ప్రేమ గర్వ మొండు పెనగుచుండు.
1194	ప్రియుని ప్రేమలేని ప్రేయసి నెవరెంత గొప్పఁ జెప్పుకొన్న గొఱత గొఱత.
1195	తలపఁ డతడు నన్ను తానెట్లు వలచినంత సిగ్గు మాలి నాదు చెంతవచ్చు.
1196	ఇన్నినాళ్ళు బ్రతికి యున్నది యెట్లన్న దలచి తలచి ముందు వలపులన్ని.
1197	మరచుటన్న మాటె మండించు హృదయమ్ము మరచి బ్రతుకు మాట మాట యగునె.
1198	ఎంత దలచుకొన్న నేమని కినయండు ప్రియుణానుగునట్టి ప్రియమదౌను.
1199	ఎంతగానొ జెప్పె నిర్వుర మొకటని చెంతలేక నిపుడు చింతబెట్టె.
1200	విడచినట్టివాని వెదకి పట్టెడుదాక గదలిపోకుమోయి కలువరాజ.