tel11

Thirukkural in Telugu తిరుక్కురళ్ (Translator: గురుచరణ్)

101. లుబ్ధత
1001	ధనము దొంతులందుఁ దగబేర్చి చచ్చును నిర్దయుండు తినక వ్యర్థముగను.
1002	ధనము మూలమందు దానధర్మములేక నీచజన్మ మత్తు నిర్దయుండు
1003	కూడబెట్టుకొనుటె గుణమని సత్కీర్తి బడయలేని జనులు భారమవని.
1004	మిగతఁగాగ జెప్ప దగినది యున్నదే యిచ్చి మెప్పు వడక జచ్చునతఁడు.
1005	తాను దినక నొరులకైనను బెట్టక కోటె కున్ననేమి గుణము దాన.
1006	ముగ్ధ పెండ్లిగాక ముదిమిపాలైనటు లాదుకొనని ధనము బాధలందు.
1007	ఇచ్చి యనుభవింప నిచ్చగొంపని వాఁడు సిరికిఁ బట్టుకొన్న చీడవురుగు.
1008	నచ్చనట్టి ధనము నగరి మధ్యము నందు విషఫలమ్ము లిచ్చు వృక్షమట్లు.
1009	ప్రీతిఁదొఱిగి నేది బెట్టక నవినీతి జేర్చుకొన్న ధనము జేరునొరుల.
1010	పేరువడిన వారు పేదవడగఁ జూడ కురిసి కురిసి మబ్బు తేరిపియగుట.
102. సిగ్గు
1011	పాపకర్మలందు పాటించుటే సిగ్గు స్త్రీలకుండునట్టి సిగ్గు వేరు.
1012	కూడు గుడ్డ ప్రాణికోటికి సమమగు నుత్తములకె లజ్జ యుచితమగును.
1013	ఉదర పోషణార్థముండును జీవులు సిగ్గు శ్రేష్ఠునందె నిగ్గుదేలు
1014	భూషణమ్ము నడతె బుధవరేణ్యుల కెల్ల వింతజబ్బు దాని విడచి నడువ.
1015	ఎదిరి నింద తనది విధముగ సిగ్గిలు వాడె సిగ్గు కెల్లఁ పాదియగును.
1016	మాన రక్షజేయు మహనీయు లద్దాని విడచి బ్రతుకలేరు వీషమైనా.
1017	ప్రాణ మొసఁగి యైన మానమ్ము రక్షింత్రు దానియందు దృష్టిఁ దగులువారు.
1018	పరులు సిగ్గుపడెడి పని లాభమని జేయ వానిఁ జూడఁ సిగ్గు వణకుచుండు.
1019	నీతిఁ దొఱఁగ కులము నిందలపాలౌను సిగ్గు దొఱఁగ నన్ని క్షీణమగును.
1020	సిగ్గు విడచి తిరుగు జీవులు జీవులా త్రాటఁ దిరుగు బొమ్మలాటగాని.

 

103. గృహరక్ష
1021	ఎత్తుకొన్న కార్య మెరీతిగా నైన పూర్తిజేయు నతఁడె పూజ్యుడన్ను.
1022	గట్టి పట్టుదలయు కార్యజ్~ఝతాబుద్ధి రెండె చాలు గృహము వృద్ధిజెంద.
1023	అహరహమ్ము గృహము నభివృద్ధి గోరెడి వాని నాద విధయె వచ్చు విధిగా.
1024	అన్ని వచ్చి వడును ననుకూల మగునట్లు శ్రద్ధయున్న గృహము వృద్ధిజేయ.
1025	తప్పు లేకఁ నింటి గొప్పకుఁ బాల్పడ్డ చుట్టమనుచు నతనిఁ జుట్టు జగము.
1026	ఇంటి వారి నెల్ల నేక ధాటిగ నేలు వాని దగును మగత వాస్తవముగ.
1027	సమరమందు దుముకు చందంబు గానుండు నింటి పెత్తనమ్ము నెత్తుకొనుట.
1028	కార్య గౌరవమ్ము కష్టమ్ము కాలమ్ము జూచునెడల గృహము శూన్యమగును.
1029	ఇంటి వారికెట్టి యిక్కట్లు బెట్టని వాని బ్రతుకు దుఃఖ భాజనమ్మె.
1030	ఇంటిమీద పడెడి నిడుముల నడుమిచ్చు నాధుడింట లేమి నాశనమ్ము.

 

104. వ్యవసాయము
1031	మెడి వెనుక దిరుగు మెదిని సర్వమ్ము పాటువడిన దాని సాటి యడియె.
1032	దున్ననతని నమ్ముకొన్నది లోకమ్ము బండి కిరుసు వంటి వాడుగాన.
1033	జీవితంబు దున్ని జీవించు వారిదె కూలిబ్రతుకు మిగత కొలువులన్ని.
1034	ఇచ్చుగాని నొకరి నిమ్మని యడుగడు సేద్యమున్న జాలుఁ జేతి నిండ.
1035	హాలికాళి హస్తమాడనిచో నిల్వ ముక్తవరులకైన శక్తిలేదు.
1036	పంట నీడఁ దనదు ప్రభుని ఛత్రపు చాయ నన్య నృపులుఁ జూచు హాలికుండు.
1037	తులము మన్ను పావుతులమట్లు జేసిన నేలకెరువు బెట్ట నేల మరల.
1038	చాలు కన్న నెరువు జలముకన్నఁ గలుపు కలుపు కన్న కంచె బలము కృషికి.
1039	కయ్యమీద దృష్టిఁ గాపు జూపకయున్న భర్తప్రేమలేని భార్యవిధము.
1040	బీదనంచు బైరు బెట్టక కూర్చున్న వాని జూచి క్షేత్ర భామ నవ్వు.
105. దారిద్ర్యము
1041	పేసరికపుసాటి బాధ యేదన్నచో పేదరికమెగాని వేరుగాదు.
1042	లేమి యనెడు పాపి లేకుండగాఁజేయు ఇహపరాల రెంట నేరికైన.
1043	పేద యయ్యెనంచు పేర్వడ్డ మాత్రాన ఇంటి గొప్పదనము మంట గలియు.
1044	గొప్ప యింట బుట్టినప్పటికైనను లేమిచేత వచ్చు లేసుమాట.
1045	పేదరికము జాలు బాధల నన్నింట నేకపఱచి సుఖము లేకఁ జేయ.
1046	విషయ మెఱింగినట్టి విద్యాంసునైనను పేదయైనఁ జూడ రాదరమున.
1047	ధర్మమునకె తగని దారిద్ర్య మబ్బిన నమ్మయైన జూచు నన్యునట్లు.
1048	నిన్న బడిన బాధ నేడెట్లు బడనంచు తల్లడిల్లు పేద తలచి దలచి.
1049	కన్ను మూయలేము కటిక దారిద్ర్యన నిప్పు మీదనైన నిద్రవచ్చు.
1050	సాగలేనివాడు సన్న్యసింప కుంట నుప్పు బుణము దీర్ప నుండునట్లె.
106. యాచించుట
1051	అడుగఁదగిన వారి నడుగుము లేదన్న నింద నీకు కాదు పొందు నతని.
1052	అడుగుటైన గాని యందంబుగా నుండు నీసడింపు లేక నిచ్చువారి.
1053	దాపరికము లేని ధర్మాత్ములను జేరి యడిగి తినుట గూడ నందమగును.
1054	ఇచ్చినంత గొప్ప యిమ్మని యడుగుట కలనునైన దాచఁ గానివాని.
1055	దాచ కిచ్చువారు ధరగల రందుకే యడుగు వారు మరుగు బడుటలేదు.
1056	ఉన్న పేదబాధ లొక్కసారిగ దీరు దాచకిచ్చు వారి దాపునున్న.
1057	పరిహాసించి తిట్టి పంపక నిచ్చెడి వారిఁ జూడ నర్ధి గొరుచుండు.
1058	అడుగువారు లేమిఁ దడిగల భూమిపై ప్రతిమలు తిరుగాడు గతి దలంప.
1059	అడుగువార లపని నదృశ్యునైనచో విచ్చువారి కీర్తి వచ్చుటెట్లు.
1060	బిచ్చమెత్తఁ దగదు బింకమ్ము గలవాఁడు వాఁడె దెలియు దాని వాడవాడ.
107. అపరిగ్రహము
1061	మనసు సచ్చియిచ్చు మనుజల కడనైన నడుగరామి కోటికైన మేలు.
1062	అడిగి దినఁగ జేయ నజుడైన గానిమ్ము తిరిగి తిరిగి చెడుత దిరిపమెత్తి.
1063	పేదరికము బాయఁ బిచ్చమే గతియన్న నంతకన్న నీచుఁ డవని లేడు.
1064	బ్రతుకు శూన్యమైన బ్రతిమాలి యడుగని సద్గుణంబు వ్యాస్తి సర్వజగతి.
1065	గంజినిళ్ళె యైన కష్టించి చమటోడ్చి యారగింప రుచికి నంతులేదు.
1066	ఆవుకైన నీళ్ళ నడుగరాదొక్కని నాల్కగొప్ప కఫుడె నాశనమ్ము.
1067	యాచకాళి నెల్ల యాచించి వేడెద నడుగవలదు లోభులైన వారి.
1068	యాచకమను నావ దాచుట యను బండ తగిలి సాగలేక పగిలిపోవు.
1069	తలచినంత మనసు ద్రవియించు యాచింప దాచుటంతకన్నఁ దారుణమ్ము.
1070	అడగ నెంచ గుండె తడఁబడు లేదన్న నాగిపోత నిలచు టబ్బురమ్మె.

108.ఆల్పులు
1071	అందఱివలె నుందు రల్పులఁ జూడంగ తెలుసుకొనంగ లేము గురుతు దెల్పి.
1072	తెలివిపరులకన్న తెలివి హీనుడె మేలు దిగులుపడడు గాన దేనికైన.
1073	అల్పు లమరు లగుదు రది యెట్టు లన్నచో తలచినట్లు జేయగలరు గాన.
1074	అల్పుఁ డతని కన్న నల్పుని గనుగొని తానె గొప్పగాను దలఁచుకొనును.
1075	అల్పుడైనవాని యాచొరమే భయ మాళచేత మిగత నబ్బు కొంత.
1076	మర్మమెకటిఁ దెలియ మారుమ్రోగింతురు తగుదు రల్పు లెల్లఁ దప్పెడలకు.
1077	మెక్కినట్టి చేతి మెతుకైన నల్పుండు పెట్ట దొకరి కీడ్చి కొట్టకున్న.
1078	అడుగ నేదినీయ డల్పుండు చెఱకును పిండినట్లు గాన్గఁ బిండకున్న.
1079	తినుటఁ గట్టుకొనుటఁ దిలకించినంతనే యల్పు దోర్వలేక నంగలార్చు.
1080	అల్ప కష్టములకు నమ్ముడు పోవంగ నర్హ తెవరికుండు నల్పు విడచి.