Thirukkural in Telugu
తిరుక్కురళ్ (Translator: గురుచరణ్) |
39.
రాజు
|
|
0381
|
కలిమి, బలిమి, చెలిమి, కాపు, దుర్గము, మంత్రి
చక్రవర్తి కంగషట్క మగును.
|
0382
|
నిర్బయమ్ము, నీని, నిర్మలజ్ఞానమ్ము,
పట్టుదలయు నాల్గు ప్రభున కుండు.
|
0383
|
అప్రమత్త లేఱ్య్క నార్జవ మిమ్మూడు
మనుజ పతికి వలయు గుణము లండ్రు.
|
0384
|
ధర్మయుక్తమైన దండన, శౌర్యమ్ము
మాన ముణ్చు నెంచు మహిత విభుండు.
|
0385
|
దాడిసలిసి వలయు ధనము సంపాదించి
దాచి, కాచు నృపుని దక్షుడండ్రు
|
0386
|
చూడ నులభుఁ డగుచు సున్నితముగ బల్కు
భూపశ్రేష్టు నెందు బౌగడు జగతి.
|
0387
|
రోజు తప్పకుండ పూజింత్రు ప్రజలెల్ల
మృదుల ఫణితి నొదవు మేదినీశు.
|
0388
|
క్రమముకోడఁ బ్రజలఁ గాపాడు నృపవర్యు
దైవము గనె ప్రజలు దలఁతు రెల్ల
|
0389
|
తన్ను దప్పు జెప్పుచున్నను జెవిమూయు
మానవేంద్రు నీడ మహి వెలుంగు.
|
0390
|
దక్షతయును, దాన, ధర్మంబు, దయ నీల్గు
గలిగి యున్న నృపుల వెలుగతండు.
|
40.
విద్య
|
|
0391
|
అభ్యసింప పలయు నవివేకమును బాయు
నాచరింపవలయు నవ్విధంబె.
|
0392
|
అంకె యక్షరంబు లగు రెండు కన్నులు
వలయునండ్రు బ్రతుక వలయు నన్న.
|
0393
|
కన్ను లున్నవన్ను గరచిననే విద్య
కండ్లు పుండ్లె విద్య గఱువకున్న.
|
0394
|
మోద మొదవ గూడి ఖేదమ్ముతో బాయు
ప్రతిభ గల్గు వృత్తి పండితునకె.
|
0395
|
అణీఁగి మణిఁగి విద్య నార్జింపవలె నెల్ల
నున్నవారి చెంత నొదిగి నట్లు.
|
0396
|
చల్లినంత చెలమ జలమూరునట్లుగా
చదివినంతఁ దెలివి జనులకుండు.
|
0397
|
చదివినట్టివారు సర్వత్ర పొగడొంద
చావు మూడుదాక జదువరేల?
|
0398
|
ఒక్క జన్మయందు నొదిగి నేర్చిన విద్య
యేడు జన్మములకు నిచ్చు సుఖము.
|
0399
|
తనవలె వినువారు తనియంగ గని విద్య
వదలలేక బుధుడు వలవు గొనును.
|
0400
|
విద్య తరుగనట్టి విశ్రుత ధనమౌను
దారవోవు మిగత ధనము లన్ని.
|
41.
అవిద్య
|
|
0401
|
జూదమాడినట్లు చదరంగ మదిలేక
చదువు కొనక వాదు సలువు టెల్ల.
|
0402
|
విద్య లేనివాఁడు వినిదింప గోరుట
సౌఖ్య మిచ్చినట్లు స్థన విహీన.
|
0403
|
చదువురాక యున్న చడివినట్లే యగు
పండితాళి ముందు బలుకడేని.
|
0404
|
చదువు లేని వాని శాస్త్రజ్ఞు లొప్పరు
తేలివితేట లెన్ని గలిగియున్న.
|
0405
|
చదువురాని వాని సామర్థ్య ముంతయు
రంగ మెక్కి నంత భంగపాటె.
|
0406
|
చవటినేల విధము చదువని వారుంట
నుదర పోషణార్థ ముర్విమీద.
|
0407
|
విద్య లేని వాని వింతసొగను జూడ
మట్టిబొమ్మ కొలువు బెట్టినట్లు.
|
0408
|
జ్ఞానపరును లేమి పూనుట కన్నను
మూర్ఖు వద్ద కలిమి ముప్పు దెచ్చు.
|
0409
|
అగ్రజన్ముడైన నభ్యసింపని నాఁడు
నిమ్మజండె యెన్ని నేర్వు లున్న.
|
0410
|
ప్రజల పంచలందు పశువులుండెడు మాడ్కి
చదువు రానివాడు జగతి నుంట.
|
42. వినుట
|
|
0411
|
సంపదలను భూరి సంపద శ్రవణమ్మె
యన్ని సంపదలకు నధిక మదియె.
|
0412
|
కర్ణములకు విందు కలుగ నప్పుడు జూచి
కడుపున కిడవలయు కవణ మింత.
|
0413
|
వినెడువారు భునిని వీనుల విందుగా
వేల్పు సములు గాగఁ వేలయు చుంద్రు.
|
0414
|
చదువకున్న నైన చదువంగ వినవలె
నొరుగు నప్పు డద్ది యూతయగును.
|
0415
|
ఊతకఱ్ఱ విధము నొరగనీయని రక్ష
పెద్దలైన వారి బుధ్ధి వినిన.
|
0416
|
చిన్న విషయమైనఁ జెవియొగ్గి విన్నచోఁ
విన్నవఱకు మంచి వేలయుచుండు.
|
0417
|
విన్న దానియందు విషయమ్ము లేకున్న
గొప్పవారు దాని జెప్పరెత్తి.
|
0418
|
వీనులనఁగఁ జెల్లు వినదగ్గవే విన్న
చెడుగు విన్నఁ జెవులు చిల్లులగును.
|
0419
|
శ్రద్ధగాను వినని దధ్ధమ్ము లేవ్వరు
వినగఁ జెప్పలేరు వినయ మొప్ప.
|
0420
|
వినగ నేర్వ కొకఁడు తిన నేర్చుకొన్నచో
పుట్టనేమి వాఁడు గిట్టనేమి.
|
43. జ్ఞానము
|
|
0421
|
నాశనమ్ము రాకఁ బోషించు జ్ఞానమ్ము
సాధ్యపడని కోట శత్రువులకు.
|
0422
|
పోవునట్టి వ్యర్ధ పోకడఁ బోనీక
చక్కదిద్దు నదియె జ్ఞాన మనిన.
|
0423
|
అవ్వరెవరి నోట నేమాట విన్నను
దాని మర్మమెఱుగ జ్ఞానమగును.
|
0424
|
చెప్ప నేర్చి, యెదిరి చెప్పిన దానిలో
సత్య మెఱుగు టగును జ్ఞాన మనిన.
|
0425
|
పొంగిపోక వ్యధల కుంగక లోకంబు
ననుసరింప జ్ఞాన మగున టండ్రు.
|
0426
|
పలువు రెట్లు జగతి వర్తింత్రు తానట్లు
తెలిసి బ్రతుకు టగును తెలివి యన్న.
|
0427
|
జ్ఞాను లెఱుగ గలరు దేనినైనను ముందె
సర్వ జనుల కద్ది సాధ్య పడదు.
|
0428
|
లొంగ దగిన చోట లొంగుటే జ్ఞానమ్ము
మూర్ఖుఁ డెదురు దిరుగు ముప్పుఁగనక.
|
0429
|
ముప్పుఁ దెలుసుకొంద్రు ముందుగా జ్ఞానులు
వారి నెదుర నెవరి వశము గాదు.
|
0430
|
జ్ఞానమొక్కటున్న సర్వస్వ మున్నట్లె
యద్ది శూన్యమైన యెద్ది మిగులు.
|
44. దోష నిరోధము
|
|
0431
|
గర్వ మాగ్రహమ్ము కలుషమ్ము విమ్మూడు
మృగ్యమైన వృద్ధి పొందు నతుఁడు.
|
0432
|
స్వాతి శయము నల్పసంతోషము నపాత్ర
దానము నివి తగవు ధరణి పతికి.
|
0433
|
కొంచమైన నేపము కొండగా భావింత్రు
నింద కోర్వనట్టి నీతిపరులు
|
0434
|
దోషక్యత్యములకు దూరమ్ము గాకున్న
నంతరంగ శత్రువదియె మనకు.
|
0435
|
రాక ముందె జాగరూకత లేకున్న
బ్రతుకు నిప్పుబడ్డ వామి నొప్పు.
|
0436
|
దోష రహితుఁ డగుచు దుష్టుల దండింప
తప్పుగాదు చూడ ధరణి పతకి.
|
0437
|
లోభి గుణమె జాలు లోకమం దున్నట్టి
మూంచితనము నెల్ల మంటగలువ.
|
0438
|
దోషమందు గొప్ప దోషమ్ము లోభత్య
మీడు జేయ దానికెది లేదు.
|
0439
|
హీన మెట్టి వారి కైనను స్వోత్కర్ష
మానుమట్లె మేలుగాని పనులు.
|
0440
|
ఇతరు లెఱుగ నటుల నీప్సితార్థములందు
సిద్ధహస్తు నెదిరి జెడువ గాదు.
|
45. సాధు సాంగత్యము
|
|
0441
|
ధర్మ వర్తనమున తనకన్న పెద్దల
గుర్తుబట్టి స్నేహ వర్తిగమ్ము.
|
0442
|
పడెడి బాధ బాపి పడనుండు బాధను
బాపువారి చెలిమి బడయ వలయు.
|
0443
|
అధిక లాభమెంచి అసలును పోగొట్టు
లోభిబుద్ధి బుధులలోన లేదు.
|
0444
|
ఘనుఁడటన్న దగును దనకన్న పెద్దల
బాంధవమ్ము బడయు బల్మియున్న.
|
0445
|
దీర్ఘ దర్శు లెఱుగు మార్గంబె లోకమ్ము
వారి పొందు వలయు వసుధ పతికి.
|
0446
|
క్ష్మాతలేంద్రు సభను సమయజ్ఞు లున్నచో
శత్రు బలము లెవ్వి సాగ కుండు.
|
0447
|
కొట్టి తిట్టి చెప్పు గుణవంతులను గూడు
వారి జెరుప నెవరి వశము గాదు.
|
0448
|
చొరపుజేసి చెప్పు గురువులు లేకున్న
తనకుఁ దానె చెడును ధరణి విభుఁడు.
|
0449
|
మొదలు లేక లాభ మొదవదు బేరమ్ము
చెప్పువారు లేక స్థిరత రాదు.
|
0450
|
వెదకి దెచ్చుకొన్న విధమౌను బగతుర
బుద్ధి జెప్పు నొకని వద్దటన్న.
|
46. దుర్జన సాంగత్యము
|
|
0451
|
వెద్దటికము వెఱచు బుద్ధిహీనుల గూడ
చిన్నరికము వారి జేయిఁ గలువు
|
0452
|
నేల నంటి యుండు నీటిరంగును బోలు
కూడు వారినంటి గుణములుండు.
|
0453
|
చిత్తమందె దోచు నుత్తమ గుణరాశి
స్నేహమందు వెఱిగి చిగురువేయు.
|
0454
|
మంచికెల్ల జూడఁ మనసె కారణమైన
చెలిమిలోనె దాని జెప్ప వలయు.
|
0455
|
చేరిక యెటులుండు చిత్తమట్లుండును
చిత్త మెట్లొ యట్లు చేష్టలుండు.
|
0456
|
సజ్జన సహవాస సంపర్కముల వల్ల
మనసు మంచి మార్గ మనుసరించు.
|
0457
|
చిత్తశుద్ధి మోక్షసిద్ధికి మూలమ్ము
స్నేహశుద్ధి సకల శ్రీలనిచ్చు.
|
0458
|
ఆత్మశుద్ధి నున్న నాచార్యులకునైన
సంఘ శుద్ధి వలన సర్వసిద్ధి.
|
0459
|
మనసు మంచిదైన మరుజన్మకును మంచి
మించు నింక చెలిమి మంచిదైన
|
0460
|
మంచివారి గూడ మంచి మంచమునెక్కు
చెడ్డవారి గూడఁ జెడుపె మిగులు.
|
47. కర్మకౌశలము
|
|
0461
|
చెడుటఁ బాగుపడుట చింతించి మొదలంట
జేయ వలయు వెనక చింతవలదు.
|
0462
|
తేలిసి నట్టివాని కలసి లెక్కించి తాఁ
బూనునేని కలసి రాని దేది.
|
0463
|
వెనుకనేదొ వచ్చు ననుకొని యున్నది
జారఁ విడచు కొనరు జ్ఞానులెల్ల.
|
0464
|
మానమునకు జంకు మహనీయు లెల్లరు
దప్పిదములు జేయ నొప్పు కొనరు.
|
0465
|
పట్టుగానకుండ పనిజేయఁ బగతుర
నారుపోసి పెంచు తిరునుండు.
|
0466
|
కాని దానిజేసి కాడుండఁ జెడిపోవు
నైనదాని జేయఁ మాని చెడును.
|
0467
|
దేనినైన దీర దెలిసియే జేయుము
పిదప జూతుమనుట వెఱ్ఱితనము.
|
0468
|
చేతఁగాకఁ జేయు చేతల కెందఱు
పూని సాయపడిన పూర్తిగాదు.
|
0469
|
మంచి జేయఁ జెడుపు పొంచి ముంచుడ వచ్చు
నెవరికేది చేయ నెఱుఁగకున్న.
|
0470
|
సంప్రదాయమునకు సరిపడు పనులనే
నిర్వహింపవలయు నిందలేక.
|
48. బలాబలిమి
|
|
0471
|
పని దొడంగ దాని పాటెమెంతొ
పగయు చెలిమి జూడఁ ఫలితమబ్బు.
|
0472
|
తనకు తగిన దానిఁ దగవెంచి చేసిన
చెల్లుచుండు తాను జేయు పనులు.
|
0473
|
ఉన్న శక్తి దెలియ కుత్సాహులై జేయ
భంగపడినవారు పలురు గలరు.
|
0474
|
తన బలమ్మె చాలు ననుకొని గర్వించి
తిరుగు నతఁడు జెడును త్వరిత గతిని.
|
0475
|
తేలిక యని నెమలి తూలికలను బండి
నిందవేయఁ నిరును మొండి యగును.
|
0476
|
కొంత కొంత యనుచు కొమ్మకొనకు జేర
కొమ్మ వరిగి నంత కూలిపడును.
|
0477
|
దానమైన నున్న దానిని గుర్తించి
చేయువాని సిరికిఁ జెడుపురాదు.
|
0478
|
తప్పులేదు వరవు దగ్గిన మాత్రాన
పెచ్చువెరగనట్టి వెచ్చమున్న.
|
0479
|
లెక్కలేక బ్రతుకు నొక్కని కెంతున్న
నున్న దున్న తీరె నున్న యగును.
|
0480
|
ఉన్న దెంకొ దెలియ కువకార మొనరింప
నంతరించు శీఘ్ర మెంత యున్న.
|
49.
కాలము
|
|
0481
|
పగటివేళఁగాకి పగదీర్చు గూబపై
వేళ నృపతి కట్లు విలువ గలది.
|
0482
|
అద నెఱింగి కార్య మాచరించిన జాలు
ధనము మూటగట్ట దారమదియె.
|
0483
|
సమయ సాధనములఁ గమనించి చేసిన
సాధ్యపడని దొకటి జగతి లేదు.
|
0484
|
స్థాన మెఱిగి రాజు సమయమ్ము గుర్తించి
యాచరింప వసుధ హస్తగతము.
|
0485
|
వేళజూచు చుంద్రు వెక్కస పడకుండ
నేలదలచువారు నేల నెల్ల.
|
0486
|
సాధకుండు పొంచి సౌమ్యంబుగా నుంట
తగరు పొంచి నెదిరి దాకు విధము.
|
0487
|
బయట బడరు జ్ఞాన పరులెల్ల భళ్ళున
నాత్మనుంచి కాల మనుసరింత్రు.
|
0488
|
కాలమొకటి వచ్చుఁ గార్యమ్ము సాధింప
వేచియుండవలయు వేళ నెఱిగి.
|
0489
|
సాధక మగునపుడె సాధింపవలయును
సాధ్యపడున దెల్ల సత్యరముగ.
|
0490
|
కొక్కెర వలె రాజు చిక్కిన సమయమ్ము
శత్రుపులను బట్టి జంపవలయు.
|
50. స్థానబలము
|
|
0491
|
ముట్టడింపరాదు తిట్టు తిట్టగ రాదు
తెలిసికొనక స్థానబలము ముందు
|
0492
|
బహువిధాల మేలు బగతుర బరిమార్ప
దుర్గమందె గెలువు దొఱకునేని.
|
0493
|
బలము లేక యున్న బలమబ్బు దానంత
సాహసించునేని స్థాన మెఱిఁగి
|
0494
|
ఎదిరి యూహలన్ని కుదరకఁ జెడిపోవు
తగవు నెఱపునేని స్థానమెఱిఁగి.
|
0495
|
నీటిలోన ముసలి నిగిడి యేనుగఁబట్టు
కుక్క దాని నేలనక్కి కఱచు.
|
0496
|
రథము నీటిమీద రవ్వంత సాగదు
నావ నేలమీద నడువదడుగు.
|
0497
|
సాహసమ్ము కన్న సాయమ్ము బనిలేదు
స్థాన మెఱిఁగి జేయు జ్ఞానమున్న.
|
0498
|
స్వస్థలంబు నందు స్వల్పమౌ సైన్యంబె
యెదిరి నెదుర గల్గు నినుమడించి.
|
0499
|
కోట లేక నేన కొఱత గానున్నను
గెలువగాదు వాని స్థలము నందు.
|
0500
|
యుద్ధ భూమిలోనఁ యుద్ధండమౌ కరి
బురదజిక్క నక్క లర్అచి కఱచు.
|
No comments:
Post a Comment