Thirukkural in Telugu
తిరుక్కురళ్ (Translator: గురుచరణ్) |
11.
కృతజ్ఞత
|
|
0101
|
ఎట్టి
ప్రతిపలమ్ము నెదురుజాడకఁ జేయు
మేలె
గొప్ప మన్ను మిన్ను కన్న.
|
0102
|
కాలమెఱిఁగి
జేయ గలిగిన మేలది
చిన్నదైనఁ
జగతికన్న మిన్న.
|
0103
|
అశలేక
మేలుజేసిన గొప్పకు
సాగరంబు
గూడ సమము గాదు.
|
0104
|
కొంచమైన
మేలు కొండగా భావింత్రు
దాని
మహమ దెలియ దగినవారు.
|
0105
|
కొలతఁబిట్టి
మేలు గొలచుట సరిగాదు
గుణము
నందె దాని గొప్ప కలదు.
|
0106
|
ఇడుములందు
సాయపడినట్టి మైత్రిని
పీడఁరాదు
మేలుఁ జాడవలయు.
|
0107
|
అదుకొన్న
స్నేహ మాపదఁ దొలిగింప
జన్మజన్మములకు
జ్ఞప్తిగలుగు.
|
0108
|
మేలు
మఱువరాదు మేనుండు నందాక
కీడు
మఱువ పాడినాడు నాడె.
|
0109
|
తలకు
మించి కీడుఁదలపెట్టు వాని దౌ
మేలు
కొంత దలుపఁ జాలి కలుగు.
|
0110
|
దేనినైన
మఱువఁ దెరవుండు బ్రతుకంగ
మేలు
మఱచి బ్రతుక వీలుగాదు.
|
|
|
12.
తాటస్థ్యము
|
|
0111
|
పక్షపాత
మెడలి వర్తించుటే న్యాయ
మందులొనె
సౌఖ్య మమరియుండు
|
0112
|
న్యాయపరుని
సొమ్ము నాళమ్ము గాఁబోదు
తరతరాల
వరకుఁ బెఱుగునద్ది
|
0113
|
ఇంద్రవదని
బుధుల కెక్కువ గాడెన్న
ధర్మ
పక్షమునకుఁ దగనిదైన
|
0114
|
వారి
వారికున్న వారసత్యమె తెల్పు
తగును
తగడటంచు తథ్యముగను
|
0115
|
కలిమిలేములెల్ల
కలుగునవే గాన
బుధులు
న్యాయపథము వదలరెందు
|
0116
|
అంతరాత్మ
న్యాయ మందించు చుండగా
చెవిని
బెట్ట్కున్నఁజెడు నతండు
|
0117
|
తగ్గు
తగ్గుగాదు తాటస్థ్యపరునికి
నెగ్గుగాను
దలువ రెవరుగాని
|
0118
|
తూచు
కఱ్ఱవిధము తూగినచో బుధ్ధి
బుధుల
కదియె తగిన భూషణమ్ముః
|
0119
|
మనను
నుండిగాదె మాటలన్నియు వచ్చు
మాట
న్యాయమెల్ల మనను విధము
|
0120
|
వర్తకంబు
వెరుగు వ్యత్యాస ముంచక
సొంతమట్లు
పరుల సొమ్ముఁజూడ.
|
13.
అణకువ
|
|
0121
|
అమరులందు
జేర్చు నణకువ యొక్కుని
నడుసు
నందు దొక్కు మిడిసిపాటు
|
0122
|
ఊసిరున్న
దనుకఁగా పాడు మణకువనే
కలిమికన్న
దాని ఫునత హెచ్చు.
|
0123
|
విద్య
వినయమంచు విభుదుండు భావించి
మెలఁగుచుండు
బ్రతుకు మెరుగు పడఁగ
|
0124
|
ఊన్న
ధర్మమునకు భిన్నత గానట్టి
నిగ్రహ
పరుఁజూడ వింగి వంగు
|
0125
|
అందఱికిని
మంచి యణకువగా నున్న
నున్న
వారి కధిక వన్నెఁదెచ్చు
|
0126
|
కూర్మ
మట్టులణచు కొమవాని కీ జన్మ
కేడు
జన్మములకు తోడు సుఖము
|
0127
|
వదలరాదు
నాల్క వదలిన సర్వమ్ము
మాటఁజార
భంగపాటు వచ్చు
|
0128
|
మంచి
మాటనున్న మర్యాద సర్వమ్ము
చెడ్డమాట
నొకటి చెడును పూర్తి
|
0129
|
అగ్గి
గాల్చు మచ్చ లారును పూర్తిగాఁ
నన్నమాట
మచ్చలార వెపుడు
|
0130
|
కోప
తాప మణచు కొనువాని క్షేమమ్ము
తనదిగానె
జూఛు ధర్మమెపుడు.
|
14.
నడవడి
|
|
0131
|
ప్రాణమగును
నడత ప్రాణమ్మూ కన్నను
గౌరవమ్ము
దాన గలుగు గాన
|
0132
|
తెలియఁదగిన
దన్ని తెలిసియున్నను గాని
నడవడి
సరిగామి నాణ్యమెడలు
|
0133
|
ఇంటి
గొప్పదనము నెఱిగించు నడవడి
మంచి
చెడుగు దాన నెంచదగును
|
0134
|
మరచిన
శృతుల్తెన మరినేర్చు విప్రుండు
ఓగు
పడిన యెడల బాగుపడడు
|
0135
|
లోభీకెంత
యున్న లాభమ్ము లేనట్లు
వైకిరాడు
దుష్ప్రవర్త నుండు
|
0136
|
సత్ప్రవర్తనమున
సజ్జనులే వర్తింత్రు
దుష్ట
వర్తనమున దోష మెఱిగి
|
0137
|
మంచి
నడతవలన మర్యాద హెచ్చును
తప్పు
నడత వలన ముప్పు వఛ్చు
|
0138
|
సత్ప్రవర్తనంబు
సాఖ్యతా బీజమ్ము
దుష్ట
వర్తనమ్ము దుఃఖకరము
|
0139
|
అనుచితంబు
జెప్పరాచార పురుమలు
మరువు
జేతనైనా మాటఁ మరచి
|
0140
|
లోకపోక
డెరిగి పోకున్న వాడెంత
చదువు
జదినియున్న జదువనట్లె.
|
|
|
15. పరదారావిముఖత
|
|
0141
|
వరుల
నాలిగోరు భావమ్ము దద్థర్మ
పరులయందు
గానబడదు చూడ
|
0142
|
భ్రష్ఠలందు
పరమ భ్రష్ఠండు పరనతి
నాశజేసి
సమయ మరయువాఁడు
|
0143
|
నమ్మినట్టివాని
నాతిని గోరెడు
సభుడు
సభుడుగాడు శవముగాని
|
0144
|
ఎంత
వాడెయైన నినుమంతఁ జేయడు
పరసతులను
గోరు భావమున్న
|
0145
|
పరసతి
సుఖమబ్బు పని తేలికేయైన
తిరరాని
నింద జేరు నతని
|
0146
|
పగయు,
భయము, నింద, పాపమ్ము నాలుగు
పరసతులను
గోరువానితోడు
|
0147
|
క్రమము
దప్పునట్టి గార్హస్థ్య ధర్మంబు
అన్య
స్త్రీలఁ గవయ నట్టి దగును
|
0148
|
కామ
దృష్టి యన్య కాంతలవై లేమి
పురుష
లక్షణమ్ము పుణ్యమగును
|
0149
|
జలధి
పరివృతమగు జగమందు విఖ్యాతి
పరనతి
భుజ బంధ మరయరామి
|
0150
|
పాప
కర్మలెన్నొ పనిగొని చేసినా
పరనతి
తభిలాషఁ బడమి మేల్మి
|
|
|
16.
ఓర్పు
|
|
0151
|
త్రవ్వువారినైనఁ
ధరమోయు నట్టులే
తెగడుచున్న
నోర్వ తగునటండ్రు
|
0152
|
కీడనర్వ
దాని కీడు జేయమి గొప్ప
మరచుటంతకన్న
మంచి దగును
|
0153
|
బలిమిలోన
బలిమి పగతుని మన్నింప
నతిథి
కిడమి బీదలందు బీద
|
0154
|
నిండుదనము
సీలొ నుండంగ నెంచిన
వదలకొర్పు
భద్ర పరుప వలయు
|
0155
|
మానికముగ
గొంద్రు మన్నించు వానిని
ఆడిపోను
కొంద్రు రాత్రగాని
|
0156
|
ఓర్వలేని
వాని కొక్కనాడె తృస్తి
యున్నదనుక
కీర్తి యోర్చుకొన్న
|
0157
|
చేయరాని
తప్పు చేసిన వారికిన్
నీతి
దప్పి శిక్ష నెఱపరాదు
|
0158
|
ఆత్రపడిన
వాని యన్యాయముల నెల్ల
నోర్పుచేత
గెల్చు నుత్తముండు
|
0159
|
ఆత్రగాని
నోట నవదూరు మాటలు
వినుచు
నోర్చుకొన్న మునుల సమము
|
0160
|
వినుచు
నూరకున్న వినరాని మాటలు
తపము
జేయనేల నుపవశించి
|
|
|
17.
ఓర్వలేమి
|
|
0161
|
మంచివాడటంచు
మహిమీదఁ బొగడొందు
క్రుళ్ళుబోతు
తనము గూడకున్న
|
0162
|
ఆర్జనంబులన్నియార్జించినట్టులే
లేని
యెడల యోర్వలేని తనము
|
0163
|
ధర్మదూరుడైన
దైన్యుండు మాత్రమే
యున్న
వారి జూచి యోర్వకుంట
|
0164
|
చేతగాని
వాడె సితిగా బ్రతుకంగ
నొరుల
పొమ్ముజూచి యోర్వకుంట
|
0165
|
ఓర్వలేమి
వలన నుత్పన్ను మగుముప్పు
విజ్ఞలెఱిగి
దాని విడచి యుంద్రు
|
0166
|
వైరులైన
మరచి వర్తింత్రు కీడెన్న
కాచియుండు
క్రుళ్ళు కాటువేయ
|
0167
|
కూడు
గుడ్డ లేక పాడౌను దనుదానె
యెరుల
కీయ జాచి యోర్వకున్న
|
0168
|
క్రుళ్ళుజోతు
వాని కొంపకు శ్రీదేవి
యడుగుబెట్ట
మరచు నక్కనంసి
|
0169
|
లబ్ధమైన
ధనము లుబ్ధత జోవును
తప్పుదారులందు
ద్రిప్పబెట్టె
|
0170
|
క్రుళ్ళుబోతు
మిగిలి కూర్చున్నదియు లేదు
మంచివాడు
చెడుట మహిని లేదు
|
18.
లోభము
|
|
0171
|
పరుల
కున్న వస్తువు తనకని
కోరు
లోభి చెడును కొంప మునిగి
|
0172
|
అప్పటి
కగుదాని నాళించి నిందకు
పాలుపడరు
ధర్మపరులు భువిని
|
0173
|
అల్ప
సౌఖ్యమునకు నపహరింపగఁబోరు
బ్రహ్మా
సుఖము గోరు ప్రాజ్ఞలెల్ల
|
0174
|
పేదవడియునైన
వెరసొత్తు నాళింప
డిండ్రియముల
స్థిమిత మెరుగు నతఁడు
|
0175
|
విద్యలందు
సూక్ష్మ విషయమ్ము లెఱిగియు
లోభ
ముడుగకున్న లాభమేమి.
|
0176
|
ముక్తి
గోరుకొన్న మోహంబు ధనమందు
వెలకు
దెచ్చివెట్టు వెతల నన్ని
|
0177
|
పరుల
సొమ్మచేతఁ బెరగదు తన సొమ్ము
వెరిగెనేని
తుదకు తరిగిపోవు
|
0178
|
ఉన్న
సొత్తు తరుగకుండెడు మార్గమౌ
యెరుల
సొత్తు కోర కుండు టగును.
|
0179
|
సితికి
నెలవౌచు నిర్లోభ పరుతైన
పండితులను
లక్ష్మి పలుకరించు
|
0180
|
లాభమేమి
లేదు లోభమ్ము గూడిన
వైభవమ్ము
దాని వదలుకొన్ను.
|
19.
చాటుమాటలు
|
|
0181
|
ధర్మపరుడటంచు
తలయెత్తకున్నను
చాటుఁ
బలుకదేని నజ్జనుండె
|
0182
|
మంచి
బలికి యెదుట మరుగున నిండించు
క్రూర
కర్ముఁగీడు గూడియుండు
|
0183
|
చాటుఁబలికి
నిజము మాటు మణగజేసి
బ్రతుకు
బ్రతుకు కన్న మృతి సుఖమ్ము
|
0184
|
చెప్పవచ్చు
నెదుట చెంపనదర గొట్టి
చేటుఁ
దలుపరాదు చాటు మాట
|
0185
|
వారివారి
ధర్మవర్తనం బెట్టిదో
చాటుమాటె
దెల్పు క్షణమునందు
|
0186
|
ఎదిరి
గుట్టుఁజాట నెంచిన తోడనే
తనదు
గుట్టు బయట తానె బడును
|
0187
|
ఇంపు
మాటలందు నిమిడిన స్నేహమ్ము
చాటు
మాటలందు సమసిపోవు.
|
0188
|
స్నేహితులకె
చేటు జేసినన్ చాటుగా
పరుల
యందు నింకఁ బలుకనేల
|
0189
|
వెనుక
నొకటి బలుకు పనికి మాలినవాని
ధరణి
మోయునేమొ ధర్మమునకు
|
0190
|
తప్పు
లేఱిగినంత దనతప్పు దెలిసిన
మెరుగుపడును
బ్రతుకు మీదమీద.
|
20.
వ్యర్థభాషణ
|
|
0191
|
ఫలమొకింతఁ
లేక వ్యర్థంబుగాఁ బల్కు
నట్టి
వాని లక్ష్య వెట్టరెవరు.
|
0192
|
వ్యర్థ
భాషణమ్ము వ్యథనిచ్చు వంచించి
స్నేహితులకుఁ
జేయు టెడువు కన్న
|
0193
|
వదురుజోతటంచు
నెదిరికి దెలిసించు
వ్యర్థమైన
దాని వ్యాఖ్యజేయ.
|
0194
|
చెప్ప
దొడఁగునేని చెత్తగా నేదేదొ
నష్టపడును
వాని నాణ్య మచట
|
0195
|
గొప్పదన
మదెంత గూడిన వాడైన
భంగపడును
వ్యర్థ భాషణమున
|
0196
|
సత్తులేక
బలికి సామర్థ్యుఁడనుకొన్న
పురుషఁడెట్టు
లగును పొల్లు గాని
|
0197
|
దొడ్డవారి
మాట దుడుకుగా నున్నను
పొల్లు
మాట జెప్ప నొల్ల రొకటి
|
0198
|
సత్తులేని
మాట సర్వజ్ఞు లాడరు
పలికిరేని
దాన ఫలిత ముండు.
|
0199
|
సత్యథంబు
గోరు శాస్త్ర పారంగతులే
విష్వలముగ
జెప్ప నేర రొకటి
|
0200
|
పలుకఁ
దలతువేని పలుకుము ఫలమీయ
ఫలము
లేని పలుకు పలుక వలదు.
|
No comments:
Post a Comment